چکیده:
این مقاله به بررسی تاثیر ط رح ارتقاء امنیت اجتماعی ناجا بر ابعاد امنیت اجتماعی از منظ ر کارشناسان ناجا میپردازد. این پژوهش از نظ ر روش توصیفی و از حیث هدف از نوع کاربردی است . جامعه آماری پژوهش حاضر، تمام کارشناسان دانشگاه علوم انتظ امی م یباشد که از میان آنها ٤٠٠ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده است . در این پژوهش از روش نمونه - گیری ط بقه ای و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است . پس از جمعآوری دادهها با توجه به پرسشهای پژوهش ، برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از آزمون های T تکنمونهای و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین بهدستآمده از پاسخهای پاسخگویان در مورد تاثیر ط رح ارتقاء امنیت اجتماعی بر امنیت اخلاقی ، امنیت فرهنگی و امنیت خانوادگی کمتر از حد متوسط بوده است . این در حالی است که تاثیر ط رح ارتقاء امنیت اجتماعی بر امنیت عمومی ، مالی و جانی تنها در سط ح متوسط است . همچنین نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن است که بین میانگین رتبه ای تاثیر ط رح ارتقاء امنیت اجتماعی بر مولفه های پرسشنامه تفاوت معناداری وجود دارد. درواقع می توان گفت ط رح ارتقاء امنیت اجتماعی بیشترین تاثیر را بر امنیت جانی و کمترین تاثیر را بر امنیت خانوادگی و امنیت فرهنگی داشته است . با توجه به نتایج پژوهش ، شایسته است ط رح ارتقاء امنیت اجتماعی بازنگری شده و نواقص احتمالی آن به منظ ور افزایش اثربخشی ط رح برط رف شود.
خلاصه ماشینی:
"ویور، بوزان و بعضی دیگر از پژوهشگران اروپایی در سال ١٩٩٣ با تعریفی از امنیت اجتماعی به عنوان «دستور کار جدید برای امنیت در جامعه اروپا»، پیشگامان مبحثی در مطالعات راهبردی شدند که 1- Staniforth 2- Tabatabaei 3- Cordner, Scarborough 4- Prasad 5- Moller 6- Societal Security 7- Lemaiter 8- Barry Buzan 9- Ole Waever 10- Rischel برای پژوهشگران امروز به مبحثی داغ و مناقشه برانگیز تبدیل شده است (بوردیانو ١، ١٩٩٢: ٢٨٢).
طرح ارتقاء امنیت اجتماعی مجموعه ای از دستورالعمل ها و آیین نامه های اجرایی است که به منظور افزایش احساس امنیت شهروندان، کاهش دامنه شیوع کجرویها و آسیب های اجتماعی، افزایش رضایت شهروندان از ناجا، کاهش کنش های اعتراضآمیز، افزایش شأن، منزلت و اقتدار نیروی انتظامی، پاکسازی سیمای کشور 1- Bordeianu 2- Hee Shin اسلامی از کجرویها و نابهنجاریها، افزایش روحیۀ نشاط و شادابی، انجام هر چه بهتر مأموریت ذاتی ناجا و فراهم کردن زمینۀ رشد، بالندگی و پیشرفت فردی و جمعی تدوین شده است (عبدی، صارمی و ساعدی، ١٣٨٧: ٢٦١).
همچنین عواملی چون توجه به تفاوتها در ویژگیهای قومیتی، نژادی و مذهبی؛ برخورد قاطع با رعایت انصاف، ادب و احترام؛ رعایت حریم خصوصی افراد؛ کاهش فعالیت های مجرمانه در منطقه پس از اجرای طرح؛ پاکسازی منطقه از معتادان، اراذل و اوباش پس از اجرای طرح و برقراری گشت های پیاده و سواره به ترتیب به عنوان مهمترین عوامل مؤثر در ایجاد رضایتمندی افکار عمومی در نتیجه اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی بیان شده است ."