چکیده:
توضیح برخی پدیدههای زبانی گاهی بسیار دشوار و پیچیده میشود، از جمله اینکه چرا در یک زبان، برخی واژگان یا ترکیب خاصی از واژگان وجود دارد یا چرا یک زبان دارای ساختار دستوری، صرفی یا نحوی ویژة خود است. تمامی این پدیدهها حاصل فرایند درازمدت رشد و گسترش زبان است. هر فردی بیآنکه راجع به آنچه میخواهد بگوید تفکر کند، واژگان را در ساختار جملههای کامل بهکار میبرد. بههمین ترتیب، در گفتار خود از ترکیبات مختلف واژگان نیــز استفاده میکند. این ترکیبات ممکن است ترکیب آزاد واژگان یا ترکیب پایدار آن باشد. ترکیبات پایدار واژگان بخش جداناپذیر در هر زبانی است. به همین دلیل، بر آن شدیم تا در این مقاله به بررسی و مقایسة ویژگیهای ساختاری و معنایی باهمایی ترکیبات پایدار فعلی- اسمی در زبان روسی بپردازیم که از نظر علم عبارتشناسی (Фразеология) پربسامدترین نوع ترکیبات پایدار در زبان روسی است. همچنین، به نحوة ترجمة اینگونه ترکیبات به زبان فارسی بپردازیم. در اینباره، در مقایسه با زبان فارسی، بررسی دقیقی نشده است. این بررسی نقش مهمی در تدریس و یادگیری این نوع ترکیبات در زبان روسی به منزلة زبان خارجی دارد.
Occasionally, explaining certain lingual phenomena can be very difficult and complex. For example, one may ask why there are certain types of words or combination of words or why a language contains grammatical, conjugation and syntax structure. All these questions are connected to a long term process of the growth and development of language. Everybody uses words without thinking, or rather a combination of words which can be referred to as freeze combination or stable combination, the latter being the inseparable part in every language. Thus, in this article we have examined the noun/verb stable combinations in Russian language in phraseology point of view, which counted as the most frequent type of stable combinations in Russian language. So far on this basis, no comparison has been carried out with its Persian counterpart.