چکیده:
مطالعه حاضر با بهکارگیری دادههای تابلویی نامتوازن مربوط به 175 بنگاه غیر مالی حاضر در سازمان بورس و اوراق بهادار کشور و استفاده از یک سیستم معادلات برگشتی شامل دو معادله مربوط به ساختار سرمایه و عملکرد بنگاهها، از یکسو اثر توسعه بازار سهام بر ساختار سرمایه و از سوی دیگر اثر ساختار سرمایه بر عملکرد بنگاهها را در کنار تعدادی از متغیرهای مربوط به ویژگی بنگاهها آزمون کرده است. ارزیابی اثر توسعه بازار سهام بر ساختار سرمایه در کنار توجه به نحوه اثرگذاری ساختار سرمایه بر عملکرد بنگاهها، این امکان را فراهم کرد که افزون بر ارزیابی اثر مستقیم توسعه بازار سهام بر ساختار سرمایه بنگاهها، اثر توسعه بازار سهام بر عملکرد بنگاهها نیز به صورت غیرمستقیم و از مسیر ساختار سرمایه آنها بررسی شود. در این راستا تعدادی از شاخصهای رایج توسعه بازار سهام از حیث اندازه، فعالیت و کارایی بازار و نیز معیارهای عملکردی ارزش افزوده بازار بنگاه و Q توبین آزمون شده است. نتایج مطالعه اثر مثبت و معنادار نسبت بدهی بر عملکرد بنگاهها، اثر مثبت و معنادار اندازه و فعالیت بازار سهام بر ساختار سرمایه و در نهایت اثر مثبت و معنادار اندازه و فعالیت بازار سهام بر عملکرد بنگاههای غیر مالی ایران را نشان میدهد. نتایج همچنین دلالت بر ضرورت توسعه بازار سرمایه بهویژه از طریق ابزارهای مالی مدرن مبتنی بر بدهی و منطبق با شریعت اسلامی دارد.
خلاصه ماشینی:
بر این اساس مقاله حاضر با مورد توجه قرار دادن هر دو دسته از مطالعات، با استفاده از یک سیستم معادلات شامل دو معادله که یک معادله اثر توسعه بازار سهام (از نظر اندازه، فعالیت و کارایی) را در کنار متغیرهای مربوط به ویژگیهای خاص بنگاهها، بر ساختار سرمایه بنگاهها و معادله دیگر اثر ساختار سرمایه بر عملکرد بنگاهها را آزمون میکند، اثر غیرمستقیم توسعه بازار سهام بر عملکرد بنگاههای غیرمالی حاضر در سازمان بورس و اوراق به Capital structure irrelevance 2.
افزون بر این سه حالت، از نظر آنها توسعه بازار سهام ممکن است دارای یک اثر غیرمستقیم روی اهرم بنگاه نیز باشد؛ بدین صورت که بازارهای سهام، اطلاعات کلی درباره بنگاهها را در اختیار سرمایهگذاران قرار دهند و این امر باعث شود که برای سرمایهگذاران و واسطههای مالی، نظارت بر بنگاهها کم هزینهتر شود؛ بنابراین ریسک سهام و بدهی خارجی کمتر میشود و لذا یک افزایش در تأمین مالی خارجی یا بیرونی مورد انتظار خواهد بود؛ اگرچه مشخص نیست سهام بیشتر افزایش مییابد یا بدهی.
دوکو و همکاران 1 (2011) با بهکارگیری دادههای مربوط به 21 بنگاه ثبت شده در بازار سهام غنا طی دوره 1995−2005 نشان میدهند که توسعه بازار سهام، نسبت بدهی به سهام بنگاهها را افزایش میدهد؛ لذا در مطالعه مطرح میشود که اگرچه وجود اثر جانشینی بین سهام و بدهی بهطور عمده به نفع تأمین مالی از طریق سهام (بهعنوان چشمانداز مالی) بیشتر بسط یافته است؛ اما در رابطه با بنگاههای ثبت شده در بازار سهام غنا یک رابطه مکملی بین توسعه بخش بانکی و توسعه بازار سهام وجود دا > 2 ""/>""/> (2014) تعیینکنندههای ساختار سرمایه بنگاههای ثبت شده در بازار سهام لیبی را ارزیابی کرده است.