چکیده:
ازجمله چالش های پیش روی تربیت دینی و اخلاقی، عدم تاثیرگذاری روش های تربیتی مورداستفاده مربیان این حوزه ها می باشد. ازاین رو، بروندادهای آن، بعضا متصف به آموخته های خود نیستند و یا پس از مدتی، در مسیری خلاف ارزش های دینی و اخلاقی، جهت گیری می کنند. مقاله حاضر می کوشد با ترسیم عالم انسان دینی برای معلمان، ضرورت ارزشی چنین عالمی را در جهت تاثیرگذاری تعالیم دینی و اخلاقی تبیین نماید. روش این پژوهش، کیفی بوده و با رویکرد تحلیلی ـ استنباطی، انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد مربی عالم دار از دو جهت بر روی متربیان خود تاثیر می گذارد. جهت اول و اصلی، جذبه روحی است که در متربیان به منظور عالم دار شدن ایجاد می کند و جهات فرعی، تاثیرگذاری هر مقام مربی در روح و جان متربی است. از این جهت، مربیان تربیت دینی و اخلاقی باید به جای استفاده از رویکردهای مادی، ابزاری و قهری به رویکردهای وجودی، درونی و اشراقی روی آورند که ورود به عالم انسان دینی، زیربنایی ترین آنهاست.
خلاصه ماشینی:
"خطاب مقاله حاضر این گروه از مربیان نمی باشد، بلکه نویسندگان مقاله سعی دارند با توصیف گروه سوم، دغدغه های پیش روی گروه دوم از مربیان را هموار نمایند؛ گروهی که گرچه با اشتیاق و علاقه نسبت به هدایتگری انسان ها وارد حیطه تربیت شده اند و خود نیز دیندار می باشند و اعمال عبادی را انجام می دهند، اما نه از دین داری چهل ساله خویش ثمره ای وجودی و سلوکی دیده اند، نه موفقیتی در هدایت شاگردان و متربیان، نصیبشان شده است.
رابطه عالم دار بودن مربی بر تأثیرگذاری عمل تربیتی یقینا از دغدغه های اصلی هادیان تربیت دینی و اخلاقی این است که آنچه برای هدایت متربیان خود انجام می دهند، در جان ایشان اثر بگذارد و قلب ایشان پذیرای معارف حق گردد.
قرآن در این رابطه می فرماید: «افمن یهدی الی الحق احق ان یتبع امن لا یهدی الا ان یهدی»(یونس: 35)؛ آیا آن کس که به سوی حق هدایت می کند، شایسته پیروی است، یا آن کس که نمی تواند راه به جایی ببرد مگر هدایتش کنند و تعلیمش دهند؟ آیه فوق بیان می کند: آن کس که شایسته است مردم از او هدایت گیرند لازم است علمش اکتسابی و تدریجی نباشد؛ چون اگر از ابتدا علمش کامل نباشد و بخواهد با تعلیم و به روش علم حصولی عالم شود، هدایتش کامل نیست؛ زیرا اگر علمش را به تدریج به دست آورد، به همان اندازه که هنوز از مقداری از علم بی بهره است، انسان ها را در گمراهی قرار خواهد داد."