چکیده:
این پژوهش با روش تحلیلی و بررسی اسنادی به دنبال این است که هیوتاگوژی در آموزش بزرگ سالان را بررسی نماید. آموزش یک مفهوم پیچیده و یک بخش از کل زندگی ماست. امروزه ما می توانیم درباره نسل جدیدی از یادگیرندگان در تمام سطوح، از مهدکودک تا دانشگاه، نه تنها به دلیل تکنولوژی بلکه فقط به خاطر تغییرات سریع در محیط باز، ناهمگن، پویا و نامطمئن صحبت کنیم. هیوتاگوژی بر یادگیری چگونه یادگیری (یادگیری دو حلقه) تاکید دارد و مستلزم طرح های آموزشی که شامل بهبود مهارت های یادگیری واقعی فراگیران است، می باشد. ازنظر مفهومی هیوتاگوژی، بهترین ارتباط بین دو نظریه پیچیدگی و توانایی های شخصی است. درنهایت چالش های اتخاذشده در رویکرد هیوتاگوژی بسیار زیاد هستند و همچنین به عنوان مقاومت در برابر تغییرات علمی و ترس از سقوط قدرت از آموزگار به دانش آموز، افزایش مالی و فشار بر روی دانش آموزان با توجه به نیاز های فن آوری جدید یادگیری به طور مداوم بر ارزیابی و نمره به جای فرایند یادگیری تمرکز دارد و برای آن پدید آوردن یادگیرندگان شایسته و مستعد برای زندگی در تغییرات سریع اقتصادی و فرهنگی که توصیف کننده دنیای پست مدرن است، حیاتی می باشد و فرصت هایی را برای بهبود یادگیری بر اساس نیاز های فراگیران و سرعت در فراگیرانی که می خواهند یاد بگیرند، ارائه می دهد. بااین حال هیوتاگوژی یک رویکرد تاسیس شده در آندراگوژی و گسترش یافته آندراگوژی و پیشرفت فنون تدریس برای یادگیرندگان بزرگ سال است که آموزش از راه دور ذاتا از آن پشتیبانی می کند.