چکیده:
با توجه به اهمیت بنیان خانواده و از آنجا که مسائل جنسی یکی از مؤلفه های مهم برای داشتن یک زندگی بانشاط و پایدار است، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی افزایش دانش جنسی بر رضایت زناشویی زنان متأهل انجام گردید.پژوهش حاضر نوعی پژوهش شبه آزمایشی است که در آن بعد از اجرای پرسشنامه رضایت زناشویی اسپانیر و رضایت جنسی لارسون بر روی زنان متأهل مراجعه کننده به سرا ی محله صادقیه (منطقه18) 30 نفر از آنها به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و درحال انتظار ( کنترل) جایگزین شده و در 12 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند. بعد از اجرای پس آزمون و اجرای آزمون در جلسه پیگیری تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد که افزایش دانش جنسی با 99% اطمینان (f=28.64) موجب افزایش رضایت زناشویی می گردد اما این افزایش تا جلسه پیگیری که یکماه بعد برگزار شد ادامه نداشت و فرضیه دوم پژوهش (f=./32) رد شد. پژوهش حاضر نشان داد که افزایش دانش جنسی موجب افزایش رضایت زناشویی زنان می گردد اما این افزایش تا جلسه پیگیری ادامه نداشت. بنابراین، برای اینکه نتایج حاصل از این روش آموزشی ادامه داشته باشد در پژوهشهای آتی باید تمهیداتی در نظر گرفت. برای مثال میتوان از وسایل کمک آموزشی بیشتر استفاده شود یا اینکه تکالیف بیشتری برای اجرا در منزل به آزمودنی ها داده شود
خلاصه ماشینی:
پژوهش حاضر نوعی پژوهش شبه آزمایشی است که در آن بعد از اجرای پرسشنامه رضایت زناشویی اسپانیر و رضایت جنسی لارسون بر روی زنان متأهل مراجعه کننده به سرا ی محله صادقیه (منطقه ١٨) ٣٠ نفر از آنها به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و درحال انتظار ( کنترل ) جایگزین شده و در ١٢ جلسه ٩٠ دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند.
/ روش پژوهش طرح این تحقیق شبه آزمایشی است که در آن متغیر مستقل (آموزش دانش جنسی) مورد دستکاری قرار می گیرد تا تأثیر آن بر روی متغییر وابسته (رضایت زناشویی ) مشخص گردد و از آنجا که روش نمونه گیری در دسترس می باشد و فقط جایگزینی در گروه آزمایش وکنترل تصادفی می باشد جزء طرح های شبه آزمایشی میباشد.
نتیجه بدست آمده با نتایج پژوهش های دیوبند (١٣٩٠)، نجاتیان ، باقری وشرقی (١٣٨٣) و بارون و بایرون (٢٠٠٤)که نشان دادند، آموزش مهارت های جنسی و پیشگیری از بارداری موجب افزایش رضایت جنسی، زناشویی،کاهش خشونت های جنسی و ناسازگاری زناشویی، زنان متأهل می گردد؛ پژوهش های شاه سیاه و همکاران (١٣٨٩) و رهنما (١٣٨٠) که نشان می دهد مشاوره زناشویی تأثیر مثبتی بر رضایت زناشویی دارد همخوان است .
همچنین نتیجه به دست آمده مؤید پژوهش نورانی پور و همکاران (١٣٨٦) است که نشان دادند بین دانش و نگرش جنسی و رضایت زناشویی وجنسی همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد.
همچنین این نتیجه مؤید پژوهش های رحمانی و همکاران (١٣٩٠)، بخشایش و مرتضوی (١٣٨٧)، رضایی پور و همکاران (١٣٨٢)، هانی و بائورنگ (٢٠٠٥) و اسمانتالیتز و گوردون (٢٠٠٥) می باشد که نشان دادند رضایت از زندگی زناشویی به میزان زیاد با رضایت جنسی در ارتباط است .