چکیده:
اکتساب زبان در طی سال های اولیه، توانایی های وی را در نیاز های ارتباطی، اظهارات و ابراز عواطف کنترل می کند. افراد کم شنوای عمیق، دارای مشکلات رفتاری بیشتری نسبت به شنوایان هستند. تاثیر نقش زبان در خودتنظیمی به گونهای عینی در کودکان با آسیب شنوایی نمایش داده شده است. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان کاشت حلزون شده، بر اساس رشد زبان دلبستگی ایمن و نقش واسطهای خودتنظیمی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 114 کودک کاشت حلزون شده با دامنه ی سنی 7-3 سال که حداقل یک سال از برنامه ی کاشت حلزون آن گذشته بود، به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و از نظر رشد زبان، دلبستگی، خودتنظیمی و مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که رشد زبان و دلبستگی ایمن، واریانس خودتنظیمی را پیشبینی میکنند. همچنین رشد زبان و دلبستگی ایمن با میانجیگری خودتنظیمی، 52/0 واریانس مشکلات رفتاری را پیش بینی می کند. نتایج پژوهش، از پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان کاشت حلزون شده بر اساس رشد زبان و دلبستگی ایمن با نقش واسطهای خودتنظیمی حمایت می کند. به نظر می رسد این رابطه می تواند در کاهش مشکلات رفتاری و برنامههای پیشگیری و توانبخشی مورد توجه قرار گیرد.