چکیده:
در چند دهه اخیر انتشار بیشتر آلاینده های کربن ناشی از مصرف انرژی، اثرات مخرب بیشتری بر محیط زیست گذاشته است. سهم برخی صنایع و بخش های تولیدی نسبت به سایر بخش ها بیشتر بوده و از کشوری به کشور دیگر ممکن است متفاوت باشد. برخی کشورها با انتقال صنایع آلاینده به کشورهای دیگر جنگ کربن را شروع نموده اند. این در حالی است که هر کشور با توجه به موقعیت زیستی اش ظرفیتی در جذب آلاینده ها دارد. اگر رد پای کربن بیشتر از این ظرفیت باشد اثرات مخرب بر محیط زیست پیرامون وارد می شود. از اینرو کشورها سعی در صادرات کالاهایی دارند که کربن کمتری انتشار دهد و از تولید مازاد کالاهایی که انتشار کربن بالایی دارد می پرهیزند از اینرو تمایل دارند کالاهای آلاینده را بیشتر وارد نمایند به طوریکه تراز تجاری رد پای کربن آن کالا منفی شود. در این پژوهش تراز تجاری رد پای کربن 86 بخش اقتصادی با استفاده از روش ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1390 مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاکی از این است که کل تراز تجاری رد پای کربن کشور منفی 4.5 تن است که این تراز منفی نسبت ناچیزی از کل رد پای کربن بخش های اقتصادی است. بخشهای نفت، توزیع گاز طبیعی، ساخت مواد شیمیایی و محصولات شیمیایی، حمل و نقل جاده ای به ترتیب بیشترین تراز تجاری رد پای کربن مثبت و بخش های ساخت محصولات غذایی، ساخت وسایل نقلیه موتوری، تریلر و نیم تریلر، ساخت فلزات اساسی به ترتیب منفی ترین تراز تجاری کربن دارند.
In recent decades، releasing more carbon emissions resulting from energy consumption، more damaging effects on the environment is set up.Some of the Industries and manufacturing sectors share some sectors more than others، and from one country to another countries may vary. Some countries have started the carbon war by transfer of polluting industries to other countries. However، each country according to its biological status has a capacity to absorb pollutants. If carbon footprint is higher than the absorb capacity potential harmful effects on the environment is entered. In this paper، economic sectors carbon footprint trade balance by using Social Accounting Matrix 1390 is studied. Results indicate that in 1390، the negative trade balance of the country's carbon footprint is 4.5 tonnes. That is only 8-thousandth of the total economic sectors's carbon footprint. Sector of oil، natural gas distribution، manufacture of chemicals and chemical products، transport have a highest positive carbon footprint trade balance and food products، manufacture of motor vehicles، trailers and semi-trailers، manufacture of basic metals have the most negative The carbon trade balance.
خلاصه ماشینی:
مطالعه وضعیت تراز تجاری رد پای کربن بخشهای اقتصادی در ایران با رهیافت ماتریس حسابداری اجتماعی(SAM) سید کمال صادقی، زهرا کریمی تکانلو، محمد علی متفکر آزاد، حسین اصغر پور قورچی و یعقوب اندایش 1 چکیده: در چند دهه اخیر انتشار بیشتر آلایندههای کربن ناشی از مصرف انرژی، اثرات مخرب بیشتری بر محیط زیست گذاشته است.
در این پژوهش تراز تجاری رد پای کربن 86 بخش اقتصادی با استفاده از روش ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1390 مورد مطالعه قرار گرفته است.
Vázquez-Rowe LAC DEA Varun and Manish Kumar Nakamura and Kondo WIO Wiedmann بررسی اجمالی مطالعات خارجی حاکی از اهمیت سنجش ردپای کربن در سطح بخشهای مختلف اقتصادی است که تاکنون نه تنها در ایران مورد توجه پژوهشگران قرار نگرفته بلکه مطالعه خاصی در مورد رد پای کربن در ایران انجام نشده است اگر چه مطالعاتی که در مورد انتشار کربن صورت گرفته جنبه انشار کربن به صورت مستقیم و کلان یا در سطح یک بنگاه و صنعت یا شهر و منطقه خاص را بررسی کردهاند.
در مقاله حاضر به دلیل استفاده از روش ماتریس حسابداری اجتماعی کل چرخه عمر محصولات در نظر گرفته نشده است، به طوریکه یک محصول نیاز به مواد و انرژی برای تولید دارد و فرایندهای تبدیلی روی آن انجام میشود و در اختیار خانوارها و یا نهادها که مصرف کننده نهایی هستند قرار میگیرد و در نهایت با مصرف آنها ضایعات تولید میگردد که بازیافت یا عدم بازیافت آن میتواند اندازه رد پای کربن را کم یا زیاد نماید.