چکیده:
قدرت ریسک پذیری بالا از مهم ترین ویژگیهای یـک فـرد کـارآفرین بـه شـمار میرود که میتواند زمینه ساز تولید و اشتغالزایی شود. ریـسک پـذیری بـه نوبـه خود میتواند ناشی از عوامل متعددی باشد که زمینـه را بـرای پـذیرش سـطوح بالاتر ریسک فراهم مـیآورد. سـرمایه اجتمـاعی از جملـه فاکتورهـای کلیـدی به شمار میرود که میتواند نقشی اساسی در بالا بردن سطح ریسک پذیری افـراد کارآفرین ایفا کند. در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی نظری و تجربی تاثیر سرمایه اجتماعی بر ریسک پذیری دانشجویان کارآفرینی میپردازد. جامعه آماری پژوهش همه دانشجویان دانشکدة کارآفرینی دانشگاه تهران هـستند کـه در بـازة زمانی در این دانشکده مشغول به تحصیل بودهانـد. حجـم نمونـه بـا اسـتفاده از فرمول کوکران برابر با ٢٥٢ برآورد شد. بـه منظـور جمـع آوری دادههـا از روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها، از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون ریج بهره گرفته شد. یافته ها نشان مـیدهـد کـه اعتماد فردی و نهادی تاثیر مثبتی بر ریسک پـذیری دانـشجویان دارد. بـه عـلاوه، مشارکت همیارانـه ، خیریـه ای و مـذهبی، ریـسک پـذیری دانـشجویان را بهبـود میبخشید. با وجود این ، تاثیر مشارکت رسمی و اعتماد عمومی بر ریسک پذیری معنیدار نبود.
خلاصه ماشینی:
تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر ریسک پذیری دانشجویان کارآفرینی (مورد مطالعه : دانشجویان دانشکدة کارآفرینی دانشگاه تهران ) سید سیامک علوی کیا* ، لیلا نصرالهی وسطی ** ، فاطمه گلابی *** 1 تاریخ دریافت : ١٣٩٤/٦/١٨ تاریخ پذیرش: ١٣٩٤/١١/١٢ چکیده قدرت ریسک پذیری بالا از مهم ترین ویژگیهای یـک فـرد کـارآفرین بـه شـمار میرود که میتواند زمینه ساز تولید و اشتغالزایی شود.
فیروزآبادی و نصرالهی (١٣٩٣: ٢٥) در مطالعۀ خود روی زنان کارآفرین روستایی نشان دادند که بین اعتماد اجتماعی (با ابعاد فردی، عمومی و نهادی) و روحیۀ کارآفرینی (با ابعاد ریسک پذیری و خلاقیت ) رابطۀ معنیداری وجود دارد.
لذا میتوان فرضیه های زیر را مطرح کرد: H١: مشارکت اجتماعی غیررسمی همیارانه ، تأثیر مثبت و معنیداری بر ریسک پذیری دانشجویان دارد.
براساس جدول ٣ میتوان دریافت که ضرایب همبستگی میان متغیرها نسبتا بالا بوده و حاکی از وجود ارتباط مستقیم و قوی میان ابعاد سرمایۀ اجتماعی، شامل اعتماد اجتماعی (اعتماد فردی، اعتماد عمومی و اعتماد نهادی)، مشارکت اجتماعی (مشارکت رسمی، مشارکت غیررسمی خیریه ای، مشارکت غیررسمی نوعدوستانه و مشارکت غیررسمی همیارانه ) و ریسک پذیری دانشجویان است .
نتایج این پژوهش نشان می دهد کهاعتماد فردی و اعتماد نهادی تأثیر مثبت و معنیداری بر ریسک پذیری دانشجویان کارآفرینی دارد.
نبودن رابطه بین این متغیرها برخلاف یافته های نصرالهی (١٣٩١) مبنی بر تأثیر مثبت اعتماد عمومی و مشارکت رسمی بر ریسک پذیری زنان کارآفرین بوده است که این امر میتواند ناشی از متفاوت بودن جامعه مورد بررسی در دو پژوهش باشد.