خلاصه ماشینی:
آنچه در این نوشته نیز مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته، در واقع برگهایی از همین آلبوم است که نمونههایی از آن، با ذکر پیشینهای از هنر اسلامی در هند و پادشاهی شاهجهان و هنرهای دورۀ وی معرفی و تحلیل گشته است.
کلید واژه نگارگری، مغولان هند، شاهجهان، آلبوم هنری (مرقع) هنر اسلامی در هند دورۀ مغول (قرن ١٦ تا ١٨ م) بر اساس اسناد و مدارک موجود تاریخی «اولین باری که اسلام، شبهقاره را بهتصرف درآورد زمانی بود که سپاهیان عرب در اوایل سدۀ هشتم میلادی/ اول هجری به درۀ سند رسیدند و بخشهایی از این سرزمین را اشغال کردند.
پس از بابر و بهدنبال انتقال قدرت به سایر اعضای خانواده، هند اسلامی شاهد رویکارآمدن سلاطینی بود که عموما هنردوست محسوب میشدند که در این سیر تاریخی، همایون، اکبر، جهانگیر، شاهجهان، و اورنگ زیب، وارثین حکومتی قلمداد میشدند، درهرحال، زمان دقیق پیدایش مکتب مغولی در سال ١٥٤٩م.
آلبوم هنری (مرقع) شاهجهان آلبوم شاهجهان که با نامهای آلبوم پادشاهی یا آلبوم کیورکیان نیز شناخته میشود شامل پنجاه برگ مصور و خوشنویسی شده است که ۴۱برگه از آن در موزۀ متروپولیتن و نه ورق دیگر آن در نگارخانۀ هنر فریر [(The Freer Gallery of Art)] قرار دارد.
گردن غضلانی او و چینهای ملایم بالای پیشانیاش، نشانی از کبر سن او دارد؛ البته در این مورد نکته دیگری هم وجود دارد: طبیعتگرایی بارزی که در کنارۀ مرقعهای جهانگیر، بهویژه در مرقع شاهجهان مرحوم دیده میشود در اینجا بسیار خشک و رسمی شده است.
این مرقع که آغاز کار آن را به دورۀ پادشاهی جهانگیر (پدر شاهجهان) منسوب میدانند، در سبک و سیاق خود بسیار تحت تأثیر شیوۀ منریسم غرب است.