چکیده:
مقاله حاضر با رویکرد اجتماعی- روانشناختی به بررسی احساس امنیت اجتماعی می پردازد و
رابطه آن را با نشاط اجتماعی در شهر تهران مورد بررسی قرار می دهد. تحقیق از نوع پژوهش های
همبستگی است که برای رسیدن به هدف از روش تحقیق کمی، تکنیک پیمایش و ابزار پرسشنامه
استفاده کرده است. جامعه آماری شامل افراد 18 تا 29 سال ساکن در شهر تهران هستند و حجم
میزان نشاط « نمونه برابر با 370 نفر است. نتایج حاصل از توزیع پاسخ ها در سنجش شاخص
در بین افراد نمونه نشان می دهد که 2.2 درصد از افراد پاسخگو در حد بسیار کم، » اجتماعی
6.8 درصد در حد کم، 38 درصد در حد متوسط، 42 درصد در حد زیاد و 11 درصد در حد
بسیار زیاد احساس نشاط و شادمانی دارند. عوامل تب یین کننده احساس امنیت اجتماعی در مدل
0-( بالاترین / با ضریب بتا ) 25 » انزوای اجتماعی « رگرسیونی و تحلیل مسیر نشان می دهد متغیر
همبستگی را با متغیر احساس امنیت اجتماعی دارد. دومین متغیری که به لحاظ وزن بتا وارد معادله
0( است. سومین / است. ضریب تاثیر رگرسیونی این متغیر برابر با ) 22 » امید به آینده « ، شده است
0( است. بنابراین میزان احساس امنیت / با ضریب بتا ) 18 » نشاط اجتماعی « ، متغیر با توجه به نتایج
اجتماعی در مرحله سوم، وابسته به میزان نشاط اجتماعی است. چهارمین متغیری که به لحاظ وزن
0-( می باشد و پنجمین / با ضریب ) 17 » پایگاه اقتصادی- اجتماعی « بتا وارد مدل شده است، متغیر
0( است. / با ضریب بتا ) 16 » رضایت از زندگی « و آخرین متغیری که وارد معادله شده است، متغیر
در مجموع، متغیرهای پنجگانه مذکور توانسته اند 26 درصد از تغ ییرات یا واریانس متغیر احساس
امنیت اجتماعی را تبیین کنند.