بررسی وضعیت عمومی مردم و جامعه جهانی در روایات آخرالزمان مقاله

در روایات معصومین پیشگوئی های فراوانی درباره حوادث قبل از ظهور بیان شده است که بخشی از آن درباره وضعیت عمومی جامعه بشری در دوره آخرالزمان و پیش از ظهور مهدی موعود(عج) است. دراین روایات روابط غلط و نابهنجار حاکم بر مردم در حوزه های مختلف زندگی اجتماعی مانند حوزه فرهنگ، سیاست، اقتصاد و... بیان شده است که تصویر بسیار زشتی از آن دوران را نشان می دهد. بررسی ابعاد گوناگون این حوادث با تحلیل و توضیح این دسته از روایات می تواند سوالات فراوانی را پاسخ داده و نتایجی کاربردی برای امروز جوامع اسلامی در برداشته باشد؛ بویژه بحث درباره چرایی وفلسفه بیان این پیشگوئی ها در لسان معصومین می تواند درس های فراوانی برای آحاد مسلمانان و به خصوص مسئولان و متولیان جامعه داشته باشد.

in the traditions from the infallible Imams، there are a lot of predictions regarding the general state of the international community in the traditions of the Apocalypse. The false and distorted reports of the public relations in various spheres of social life such as culture، politics، and economy are expressed in these traditions. The picture shows the ugliness of that era. Assessing different aspects of these events can answer many questions by analyzing and explaining these narrations. The results can be applicable for today's Muslim communities. In particular، discussing about the philosophy expressed in the language of infallible Imams can teach many lessons to individuals Muslims and especially managers and custodians of society.

"قبر مرده‌ها را می‌شکافند و آنها را می‌آزارند و کفن‌هایشان را می‌فروشند و آشوب بسیار می‌شود ومرد روز خود را به نشئه (شراب)به شب می‌برد و شب را به مستی صبح می‌کند و با حیوانات عمل زشت انجام می‌دهند و حیوانات همدیگر را می‌درند ومرد به مصلی می‌رود، ولی چون بر می‌گردد،جامه در تن ندارد و دل مردم سخت و چشمانشان خشک می‌شود و یاد خدا بر آنان سنگین می‌آید و کسب‌های حرام گسترش می‌یابد و بر سر آن رقابت می‌کنند ونماز خوان برای ریا و خودنمایی نماز می‌خواند و فقیه برای غیر دین فقه می‌آموزد و دنیا و ریاست طلب می‌کند ومردم دور کسی را گرفته اندکه قدرت دارد وهر کس روزی حلال می‌جوید، سرزنش می‌شود و جوینده حرام، مورد ستایش وتعظیم است و در مکه و مدینه کارهایی می‌کنند که خداوند دوست ندارد و کسی هم نیست که مانع شود و هیچ کس آنها را از این کارهای زشت باز نمی‌دارد وآلات لهو ولعب [حتی]در مکه و مدینه آشکار می‌شود ومرد سخن حق می‌گوید و امر به معروف و نهی از منکر می‌کند؛دیگران او را نصیحت می‌کنند و می‌گویند: این کار بر تو لازم نیست و مردم به همدیگر نگاه می‌کنند و به مردم بدکار اقتدا می‌کنند وراه خیر به کلی خالی است و کسی از آن راه نمی‌رود و مرده را به مسخره می‌گیرند و کسی برای مرگ او غمگین نمی‌شود و هر سال بدعت و شرارت بیشتر می‌شود و مردم و انجمن‌ها تنها از توانگران پیروی می‌کنند و به فقیر چیزی می‌دهند، در حالی که به او می‌خندند و برای غیر خدا به او ترحم می‌کنند و نشانه‌های آسمانی پدید می‌آید، ولی کسی از آن هراس ندارد و مردم در حضور جمع، همانند بهایم مرتکب اعمال جنسی می‌شوند و هیچ کس از ترس، کار زشت را انکار نمی‌کند و مرد در غیر اطاعت خدا زیاد خرج می‌کند، ولی در مورد اطاعت خدا از کم هم دریغ می‌ورزد و آزار به پدر ومادر آشکار می‌شود و مقام آنها را سبک می‌شمارند و حال آنها در پیش فرزند از همه بدتر باشد و از اینکه به آنها افترا زده شود، خوشحال می‌شوند و زن‌ها بر حکومت چیره می‌شوند و پست‌های حساس را قبضه می‌کنند و کاری پیش نمی‌رود، جز آنچه به دلخواه آنان باشد و پسربه پدر خود افترا می‌زندو به پدر و مادر خود نفرین می‌کند و از مرگشان خوشحال می‌شود و اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز گناه بزرگ مرتکب نشده باشد، مانند هرزگی یا کم فروشی یا انجام کار حرام یا می‌خوارگی، آن روز غمگین است و خیال می‌کند که روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز بیهوده تلف شده است و سلطان مواد غذایی را احتکار می‌کند وحق خویشاوندان پیامبر( (خمس)به ناحق تقسیم می‌شود و بدان قمار بازی و می‌خوارگی می‌کنند."