چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر رفتار درمانی دیالکتیک بر افزایش تمایزیافتگی خویشتن در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد انجام شد. پژوهش در چارچوب طرح های تجربی تک آزمودنی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی انجام شد. بر اساس میزان تمایل به شرکت در پژوهش ، مصاحبه تشخیصی ساختاریافته و ملاکهای ورود، از میان بیماران زن مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد چهار نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند. هر چهار آزمودنی در خلال دوازده جلسه تحت رفتار درمانی دیالکتیک قرار گرفتند. به منظور سنجش تمایزیافتگی خویشتن از پرسشنامه تمایزیافتگی خویشتن DSI-R که توسط اسکوورون (١٩٩٨) ساخته شد ، استفاده شد. رفتار درمانی دیالکتیک موجب افزایش چشم گیر نمرات تمایزیافتگی خویشتن در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد شد، به طوری که نمرات در طی دوازده جلسه مداخله افزایش قابل ملاحظه ای نسبت به نمرات خط پایه داشتند. بازبینی نمودارهای اثربخشی و اندازه ی اثر بیانگر افزایش معنادار تمایزیافتگی خویشتن در آزمودنیها بود. مداخله رفتاردرمانی دیالکتیک میتواند در کمک به افزایش تمایزیافتگی خویشتن موثر واقع شود و تلویحات کاربردی مطلوبی در زمینه درمان و پیشگیری از سوء مصرف مواد دارد.
خلاصه ماشینی:
رفتار درمانی دیالکتیک موجب افزایش چشم گیر نمرات تمایزیافتگی خویشتن در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد شد، به طوری که نمرات در طی دوازده جلسه مداخله افزایش قابل ملاحظه ای نسبت به نمرات خط پایه داشتند.
Peleg & Rahal (پلگ ، ٢٠٠٢ و ٢٠٠٤)، اختلال شخصیت مرزی (سولر و همکاران ١، ٢٠١٢) و اعتیاد (توایسون و فریدلندر٢، ٢٠٠٠) در این تحقیقات نشان داده شده است .
Beebe & Frisch / همچنین ، تحقیقات مختلف نشان دهنده ی مشکل در تمایزیافتگی خویشتن در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی است و این مشکل وقتی فرد همزمان به سوء مصرف مواد میپردازد، مضاعف میشود.
از این رو در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیک بر افزایش تمایزیافتگی خویشتن در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و اختلال سوء مصرف مواد پرداخته شد، تا تأثیر این درمان در بهبود علایم این افراد مورد مشاهده قرار گیرد.
ترسیم خط میانه و محفظه ی ثبات برای آزمودنی شماره ی ٤ در موقعیت پیگیری </رجوع شود به تصویر صفحه > بحث و نتیجه گیری هدف پژوهش حاضر &quot; تعیین میزان رفتاردرمانی دیالکتیک بر افزایش تمایزیافتگی خویشتن در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و اختلال سوء مصرف مواد&quot; بود.
همانطور که یافته ها نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیک باعث افزایش چشمگیر نمرات تمایزیافتگی خویشتن در افراد مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و اختلال سوء مصرف مواد شد.
Bowen theory: A study of differentiation of self and students’ social anxiety and physiological symptoms.