چکیده:
زمینه: کارایی اساتید یکی از ارکان اثربخشی دروس تربیت بدنی عمومی در دانشگاه هاست که این موضوع تحقق نمی یابد مگر اینکه اخلاق حرفه ای از جانب این اساتید به طور کامل مورد توجه قرار گیرد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی مولفه های اخلاق حرفه ای اساتید دروس تربیت بدنی عمومی بود.
روش: جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه اصفهان برابر با 12954 نفر بود که حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان برابر 375 نفر محاسبه و به صورت تصادفی گزینش گردیدند. پرسشنامه پژوهش به صورت محقق ساخته و براساس مطالعات کتابخانه ای و جمع بندی نظرات اساتید خبره برمبنای تکنیک دلفی طراحی گردید که روایی محتوی و صوری آن براساس نظرات اساتید و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی تایید شد. همچنین آلفای کرونباخ 85/0 بیانگر پایایی مطلوب آن بود.
یافته ها: نتایج آزمون تی نشان داد که از 27 شاخص مورد مطالعه تنها میانگین شاخص امکان ایجاد ارتباط با استاد در مواقع لزوم خارج از کلاس، از مولفه ارتباط با دانشجو از سطح متوسط پایین تر بود. همچنین شاخص های مرتبط با هر مولفه با استفاده از آزمون فریدمن رتبه بندی شدند.
نتیجه گیری: استفاده از تمرینات و آزمون های مهارتی مناسب و استاندارد؛ جلوگیری از دل زدگی دانشجویان و علاقه مند نمودن آنها به ورزش؛ پرهیز از شوخی و طنزهای ناشایست؛ استفاده از ارزشیابی نسبی در مورد عملکرد مهارتی دانشجو؛ و فروتنی و پرهیز از تکبر و خودبرتربینی؛ از مهم ترین شاخص های اخلاق حرفه ای در اساتید تربیت بدنی عمومی است.