چکیده:
مهم ترین ساختاری که در حوزه تعاملات خانواده و کار وجود دارد، تعارض کار ـ خانواده است که بیشترین توجه را هم از جانب پژوهشگران و هم از جانب عموم مردم جلب کرده است . این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی آموزش مولفه های سبک زندگی بر کاهش تعارضات کار ـ خانواده انجام شده است . پژوهش دارای طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل با نمونه ای شامل ٣٠ پرستار دارای تعارض کار- خانواده بود که به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دوره آموزش ٨ جلسه یک ساعته بود که در جلسات آموزشی، مولفه های اجتماعی بودن ، مسئولیت پذیری، کنار آمدن ، نیاز به تایید و محتاط بودن بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد که نتایج حاصل نشان داد آموزش مولفه های سبک زندگی (٠/٠٠٠١ p=)، تعارض کار ـ خانواده را بهبود داده است .
خلاصه ماشینی:
"با توجه به تمامی آنچه از جداول حاصل میشود میتوان چنین نتیجه گرفت که این فرضیه که بر آموزش مؤلفه های سبک زندگی بر کاهش تعارض کار ـ خانواده پرستاران زن مؤثر است با ٩٥ درصد اطمینان تأیید شد.
جدول ٣: نتایج تحلیل کواریانس بین پس آزمون دو گروه کنترل و آزمایش در نمره تداخل نقش کاری با نقش خانوادگی با برداشتن اثر پیش آزمون( به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول (٣) (٣٧٢٣=F و ٠/٠٠٠١ =P)، نتایج تحلیل کواریانس نشان میدهد که میان دو گروه از نظر نمره تداخل نقش کاری با خانواده پس از ارائه متغیر مستقل (آموزش مؤلفه های سبک زندگی )، تفاوت معناداری در سطح ٠/٠٥ وجود دارد؛ بنابراین همان طور که از مقایسه میانگین های جدول (١) به دست میآید، آموزش مؤلفه های سبک زندگی بر کاهش نمره تداخل نقش کاری با خانواده افراد گروه آزمایش اثر دارد.
با توجه به تمامی آنچه از جداول به دست میآید میتوان چنین نتیجه گرفت که این فرضیه که آموزش مؤلفه های سبک زندگی بر کاهش تداخل نقش کاری با خانواده پرستاران زن مؤثر است با ٩٥ درصد اطمینان تأیید میشود.
با توجه به تمامی آنچه از جداول حاصل میشود میتوان چنین نتیجه گرفت که این فرضیه که آموزش مؤلفه های سبک زندگی بر کاهش اضافه بار نقش کاری پرستاران زن مؤثر است با ٩٥ درصد اطمینان تأیید میشود."