چکیده:
مولفه زمان در اثربخشی تمرینهای اصلاحی و ماندگاری آن توجه پژوهشگران را برانگیخته است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین اصلاحی و ماندگاری آن پس از چهار ماه بر لوردوز افزایش یافته کمری دانش آموزان پیش و پس از بلوغ است. آزمودنی ها شامل 46 دختر 01 و 01 سال قوس کمری افزایش یافته داشتند که به دو گروه تجربی ) 23 n= ( و گروه کنترل ) 23 n= ( تقسیم شدند. گروه تجربی هشت هفته و هفتهای سه جلسه در برنامه تمرین های اصلاحی شرکت کردند و گروه کنترل فعالیت های عادی خود را ادامه دادند. در آغاز و پایان دوره و چهار ماه پس از تمرین ها، قوس کمری آزمودنی ها با استفاده از خط کش منعطف اندازه گیری شد. داده ها به کمک آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری و α در سطح معناداری 1.10 انجام شد . نتایج نشان داد که پس از تمرین میزان لوردوز کمری افزایش یافته در دختران نابالغ و بالغ کاهش معنی داری پیدا کردند ) 1.10 p> (. میانگین زاویه لوردوز در گروه های تجربی در پس آزمون دوم افزایش پیدا کرد ) 1.10 p> (. درحالیکه در گروه کنترل در این زمان ها تفاوت آماری معنیدار نبود. نتایج تحقیق نشان دهنده تاثیر تمرین ها بر قوس کمر افزایش یافته آزمودنی های نابالغ و بالغ است، هرچند اثربخشی تمرینها پس از بلوغ به مراتب موثرتر از قبل از بلوغ بوده است. ماندگاری اثر تمرین نشان میدهد آزمودنی ها به شرکت در برنامه تمرین های اصلاحی مستمر نیاز دارند و با نتایج دلخواه زودهنگام نباید برنامه تمرینی را رها کرد.
خلاصه ماشینی:
"بلوغ ، تمرین های اصلاحی، ماندگاری تمرین ، ناهنجاری ستون فقرات The effect and maintenance of 8 weeks corrective exercise on increased lumbar lordosis of pre and post pubertal school girls Rezvankhak Golsefidi, N.
هوانلو و همکاران نیز گزارش کرده اند که بهتر است در زمان بلوغ ، تمرین های اصلاحی آغاز شود (٢٨)، زیرا کنترل و اصلاح فعالیت های بدنی در نوجوانی و اوایل مرحله بلوغ مؤثر بوده و از ناهنجاری حرکتی و بیتعادلی عضلانی اسکلتی و فشارهای بیش از اندازه بر ستون فقرات پیش گیری میکند (٤).
نتیجه تحقیق حاضر نشان میدهد که با انجام تمرین های اصلاحی میتوان از ناهنجاریهای عضلانی و اسکلتی در هردو گروه سنی پیش و پس از بلوغ پیش گیری کرد و نتایج حاصل از اندازه اثر برنامه تمرینی نافی حضور کودکان در برنامه حرکات اصلاحی نیست ، اما به نظر میرسد که دوره پس از بلوغ زمان مناسب تری برای شرکت در برنامه تمرینی باشد.
میزان ماندگاری تمرین پس از اجرای یک دوره برنامه تمرینی نیز همواره کانون توجه پژوهشگران بوده است ، زیرا در اکثر تحقیق های انجام شده فقط به نتایج کوتاه مدت این تمرین ها اشاره شده است و تعداد اندکی از پژوهش ها ماندگاری را تحت بررسی قرار داده اند.
نکته مهم و درخور توجه دیگر ماندگاری اثر تمرین ها بود که نشان میدهد آزمودنیهای مبتلا به قوس کمری افزایش یافته نیازمند شرکت در برنامه تمرین های اصلاحی مستمر هستند و با نتایج دلخواه زودهنگام نباید برنامه تمرینی را رها کرد."