چکیده:
هدف پژوهش حاضر مقایسه بازشناسی بیان چهرهای هیجان و پردازش شناختی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی (آشفته و پارانوئید) و افراد بهنجار میباشد. روش پژوهش حاضر علّی – مقایسهای است. نمونه پژوهش شامل 60 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی (30 نفر پارانوئید و 30 نفر آشفته) و 30 نفر از افراد بهنجار که از لحاظ جنس، سن و تحصیلات با گروه بیمار همتا شده بودند، با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از آزمون بازشناسی بیان چهرهای هیجان، آزمون حافظه وکسلر، آزمون استروپ و پرسشنامه پردازش اطلاعات استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. یافتهها نشان داد که بین سه گروه در بازشناسی بیان چهرهای هیجان تفاوت معنیدار وجود دارد و افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در بازشناسی چهرهای هیجان نقص دارند. همچنین افراد مبتلا به اسکیزوفرنی پارانوئید از نظر متغیر فوق بهتر از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی آشفته عمل کردند. علاوه بر این، بین سه گروه در سرعت پردازش، پردازش اطلاعات و حافظه کلامی و غیرکلامی تفاوت معنادار وجود داشت. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی از نوع آشفته از نظر متغیرهای پردازش اطلاعات، حافظه کلامی و غیرکلامی نسبت به دو گروه دیگر در وضعیت پایینتری قرار داشتند، از لحاظ سرعت پردازش افراد بهنجار در وضعیت بالاتر نسبت به دو گروه دیگر قرار داشتند. نقص در بازشناسی بیان چهرهای هیجان و پردازش شناختی در بیماران اسکیزوفرنی عمیقتر از افراد بهنجار میباشد، همچنین این نقایص در بیماران آشفته برجستهتر از بیماران پارانوئید میباشد. این نتیجهها تلویحات مهمی برای پیگیری و درمان مبتلایان به اسکیزوفرنی دارد.
خلاصه ماشینی:
اُجدا و همکاران (2008) دریافتند که بیماران اسکیزوفرنی مزمن در کلیه ارزیابیهای شناختی آسیب دیدهاند که شامل سیالی کلامی، حافظه - Phillips - Aghevi, Blanchard, & Horan - Kee, Horan, Wynn, Mintz, & Green - Kosmidis, Bozikas, Giannakou, Anezoulaki, et al - Halligan, Clark, & Ehlers - Rund, Egeland, Sunder, Asbjornsen, Hugdahl, et al - Fagerland, Pagsberg, & Hemmingsen - Keefe, Bilder, Harvey, Davis, & Palmer کلامی، سرعت پردازش و حافظه معنایی میشد و سرعت پردازش بیشتر از حوزههای شناختی دیگر آسیب دیده بود.
در مجموع مطالعههاي صورت گرفته در مورد بازشناسی بیان چهرهای هیجان و پردازش شناختی در بیماران سایکوتیک نشان دهندهي این است که متغیرهای فوق در این بیماران آسیبپذیرتر از افراد بهنجار است، اما در خصوص دو متغیر فوق (بازشناسی بیان چهرهای - Skelley, Goldberg, Egan, Weinberger, & Gold - Xavier & Snellenberg - White, Joseph, Francis, & Liddle - Brdbion, Amador, Smith, & Gorman - Brazo, Marie, Halbecq, Benali, & Segard - Ueland, Øie, Landrø, & Rund - Morrens, Hulstijn, Matton, Madani, Van Bouwel, et al هیجان و پردازش شناختی) در دو نوع اسکیزوفرنی؛ پارانویید و آشفته، یافتهي منسجمی مشاهده نمیشود.
در همین زمینه، مک دونالد، کارتر، کرنز، اورسو، بارچ و همكاران 7 (2005) بیان کردند که نقص حافظه - Carter, Bizzell, Kim, Bellion, Carpenter, et al - Harris, Minassian, & Perry - Dargham, Mawlawi, Lombardo, Gil, & Martinez - Ragland, Laird, Ranganath, Blumenfeld, Gonzales, et al - Frontotemporal - frontocortical-cerebellarthalamic - MacDonald, Carter, Kerns, Ursu, Barch, et al در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی به خاطر کاهش عملکرد در نواحی پیش-پیشانی، سینگولیت، مخچه و تالاموس روی میدهد.