چکیده:
با نگاهی مقایسه ای میان آثار نقاشان مرد و زن که به تصویر چهرة زن پرداخته اند و بررسی این آثار در طول تاریخ نقاشی معاصر ایران که نگارندگان آن را به سه دورة مجزا تقسیم کرده اند می توان به نتایج قابل توجهی دربارة ایدئولوژی جنسیتی موجود در این آثار دست یافت . این پژوهش با تلفیق دو مفهوم ایدئولوژی جنسیتی و ایدئولوژی بصری به صورت «ایدئولوژی جنسیتی بصری » و کاربست این سازة مفهومی در تحلیل نمونه هایی از آثار نقاشان زن و مرد در این سه دوره با استفاده از روش شناسی نشانه شناسی اجتماعی تصویر، سعی در روشن کردن ایدئولوژی جنسیتی مجسم در این آثار دارد. همچنین ، به سیر تحول رویکرد نقاشان در بازنمایی تصویر زن در این سه دوره پرداخته است . در پایان این طور نتیجه میگیریم که رویکرد تبعیض آمیز جنسیتی در بازنمایی زنان در آثار نقاشان مرد از آغازین جریان های نقاشی نوگرا تا نقاشی امروز بسیار تعدیل شده است .
خلاصه ماشینی:
در پایان این طور نتیجه میگیریم که رویکرد تبعیض آمیز جنسیتی در بازنمایی زنان در آثار نقاشان مرد از آغازین جریان های نقاشی نوگرا تا نقاشی امروز بسیار تعدیل شده است .
Becker ایدئولوژی جنسیتی بصری، نمونه هایی از آثار نقاشی خلق شده به دست هنرمندان زن و مـرد را که در دهه های اخیر به بازنمایی زنـان در آثـار خـود پرداختـه انـد بـا اسـتفاده از روش شناسـی نشانه شناسی اجتماعی تصویر تحلیل کنیم و از ایـن رهگـذر بـه مقایسـۀ ایـدئولوژی جنسـیتی بصری موجود در آثار نقاشی این دو گروه از هنرمندان در طول شش دهۀ اخیر از تاریخ نقاشـی معاصر ایران بپردازیم .
این رویکـرد، زنان و مفهوم زنانگی را به صورت مفهومی طبیعی و از پیش ساخته شده در نظر نمیگیرد که در آثار هنری بازنمایی میشود، بلکه معتقد است که زنان به عنوان گروه اجتماعی و نیـز ماهیـت و اساس زنانگی امور برسـاختۀ اجتمـاع ، همچنـین فراینـدهای بازنمـایی اسـت .
راحله بصیر مجموعه یافته های پژوهش حاضر دربارة وجوه افتراق تکنیکی و مضمونی و به طور کلی رویکرد بازنمایی تصویر زن یا به طور دقیق تر جنسیت زنانه ، در آثار نقاشان زن و مرد در دورة معاصر را در دسته بندی دوره ای انجام شدة نگارندگان ، میتوان این طور خلاصه کرد: در آثار هنرمندان مرد در دورة اول ، زنان با مودالیتۀ بسیار پایین بازنمایی شده اند و تمامی توجه نقاشان مرد معطوف به خلق زیبایی ظاهری صورت و پیکر زنان است .