چکیده:
هدف از تحقیق حاضر،بررسی ارتباط بین ورزش و میزان سلامت روان بانوان فرهنگی شاغل بود.جامعه آماری شامل کلیه زنان فرهنگی مناطق ٥ و٦ شهر تهران بود.بدین منظور تعداد ٥٠ نفر از جامعه مذکور به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و در دو گروه کنترل و گروه آزمایش جای گرفتند.ابزار گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد GHQ٢٨ بود و به منظور تجزیه و تحلیل /داده هااز نرم افزار آماری ، نسخه ١٦ و روش آماری توصیفی و استنباطی و مانوا سطح معنا /داری ٠/٠٥> استفاده شد. نتایج بیانگر این است که سلامت روان بانوان شاغل فعال نسبت به بانوان شاغلی که فعالیت بدنی نداشتند، بهتر بوده است . با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد که محیط کار می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت جسمانی و روانی زنان شاغل باشد و از آنجایی که ورزش باعث افزایش سلامت روانی شده باید جزئی از برنامه تربیت عمومی زنان در نظر گرفته شود.
خلاصه ماشینی:
London4 Taylor & Francis e-Library.
با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد که محیط کار می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت جسمانی و روانی زنان شاغل باشد و از آنجایی که ورزش باعث افزایش سلامت روانی شده باید جزئی از برنامه تربیت عمومی زنان در نظر گرفته شود.
زنان نیز همانند مردان به همراه کسب درآمد و خود ارزشی از مشکلات بدنی و روانی کار در امان نمانده اند و آنان نیز تحت تأثیر این مشکلات دچار بیماری های جسمی و روانی شده و سلامت روان آنها به خطر افتاده است (مدولا٢٠٠٨،٢).
تحقیقات مختلف گویای این نتیجه است که فعالیت بدنی منظم بر سلامت روانی از لحاظ کارکردی اجتماعی و استرس و اضطراب تأثیر مثبت دارد.
و از آنجایی که تحقیقات مختلف گویای این نتیجه است که فعالیت بدنی منظم بر سلامت روانی از لحاظ کارکردی اجتماعی و استرس و اضطراب تأثیر مثبت دارد.
دیده می شود در هر دو تحقیق جامعه مورد بررسی بانوان هستند و ورزش باعث افزایش سلامت روانی شده است .
با توجه به این که کارکرد اجتماعی از شاخص های سلامت سازمانی است ، حبیبی و همکاران (١٣٨٨)، به مقایسه سلامت روانی در٢٠٠ نفر از دبیران تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی بر اساس ویژگی های جمعیت شناختی پرداختند و نتایج پژوهش نشان داد میزان بهزیستی روان شناختی دبیران تربیت بدنی در مقایسه با دبیران غیر تربیت بدنی بیشتر بود.