رابطه هوش هیجانی و سبک های دلبستگی با احساس غربت مقاله

هدف: این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی، سبک های دلبستگی و احساس غربت طراحی شد. روش: در یک روش مقطعی 280 نفر از دانشجویان غیر بومی دانشگاه رازی با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس دلبستگی هازن و شیور، مقیاس هوش هیجانی سیبریا شرینک و پرسشنامه احساس غربت آرچر و همکاران استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیری، آزمون t برای گروه های مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان می دهد که دانشجویان دلبسته ایمن در مقایسه با دانشجویان دلبسته ناایمن احساس غربت کمتری تجربه می کنند. بین هوش هیجانی و احساس غربت رابطه منفی وجود داشت و دانشجویان دلبسته ایمن از هوش هیجانی بالاتری برخوردار بودند. بین سن و احساس غربت رابطه ای مشاهده نشد. نتیجه گیری: سبک های دلبستگی و هوش هیجانی از طریق مختلفی ممکن است بر میزان احساس غربت تجربه شده توسط افراد تاثیر بگذارند

"نتیجه‌گیری:سبک‌های دلبستگی و هوش هیجانی از طرق مختلفی ممکن است بر میزان‌ احساس غربت تجربه شده توسط افراد تأثیر بگذارند. هدف این پژوهش شناخت هر چه بیشتر احساس غربت بود، بدین منظور از بین عوامل و متغیرهایی که بر احساس غربت اثر می‌گذارند،دو مؤلفه هوش هیجانی و سبک‌های دلبستگی مد نظر قرار گرفت. تبیین دیگر این است که افراد دارای سبک دلبستگی ناایمن، به دلیل احساس ناامنی در روابط بین فردی نمی‌توانند شبکه‌ اجتماعی حمایت کننده‌ای در محیط جدید بیابند و به این دلیل‌ ممکن است دچار احساس غربت شوند. بنا بر این ممکن است افراد دارای سبک دلبستگی ایمن و ناایمن‌ تجارب یکسانی داشته باشند،اما نحوه تفسیرشان از این تجارب و برچسبی که به آن می‌زنند متفاوت باشد و این می‌تواند بر میزان‌ احساس غربت آنها تأثیر بگذارد. افرادی که هوش هیجانی بیشتری دارند،در دریافت و فهم‌ علایم هیجانی کلامی و غیر کلامی تواناترند و بنا بر این واکنش‌های‌ مناسب‌تری نشان می‌دهند(مایر،سالووی و کاروسو،2002)که این‌ خود موجب تسهیل روابط با دیگران می‌شود و شبکه اجتماعی‌ وسیع‌تر و حمایت اجتماعی بیشتری برای آنها فراهم می‌آورد. نتیجه دیگر پژوهش بیانگر آن است که دلبستگی ایمن با هوش‌ هیجانی رابطه مثبت دارد که این در راستای نتایج پژوهش‌های‌ کوپر و همکاران(1998)و کیم(2005)می‌باشد. تبیین دیگر این است که افراد دلبسته ایمن توجه بیشتری به‌ عواطف دارند و نسبت به افراد دلبسته ناایمن در درک علائم و ایما و اشاره‌های هیجانی تواناترند(میکولینسر و همکاران،1998)؛ بنا بر این طبیعی به نظر می‌رسد که در آزمون‌های هوش هیجانی‌ نمرات بیشتری کسب کنند."