چکیده:
تسلیم مبیع و آثار آن از موضوعات مهم حقوقی است که در عقد بیع مورد بررسی قرار گرفته است. تسلیم به‌صورت واقعی یا حکمی باعث می‌گردد تا مبیع تحت تصرف و اختیار مشتری قرار گیرد و وی را قادر بر اعمال حقوق مالکانه خویش بر مبیع نماید. در این مقاله بر ماهیت مشترک تسلیم در قانون مدنی ایران و سوریه و نیز فقه و کنوانسیون وین تأکید گردیده است. از آثار تسلیم مبیع می‌توان به انتقال مالکیت در مبیع کلی (انتقال ضمان معاوضی) سقوط حق حبس اشاره کرد. مفاهیم مذکور علی‌رغم تفاوت‌های جزئی در نظام‌های حقوقی مزبور به‌طور مشابهی مطرح می‌باشند. شناسائی احکام مشترک تسلیم مبیع و آثار آن مسیر ایجاد همگرائی میان نظام‌های حقوقی از طریق الحاق به کنوانسیون‌های بین‌المللی یا تدوین قوانین نمونه را هموار مینماید.
Goods delivery and its effect are important subjects in law that have been investigated in the sales contract. Delivery in the form of actual or by rule results in the occupation and ownership of the goods by the customer and make him/her capable of claiming an ownership right for the goods .
In the present article، the common nature of delivery both in Iran and Syria as well as jurisprudence and the Vienna Convention has been emphasized . From the samples of delivery، it can be referred to the transfer of property about the total goods- transfer of commutative liability- waiver of the lien on goods .
The mentioned concepts، beside the minor differences in their rule system، are expressed in a similar way. Identifying the common rules of delivery of goods and its effect pave the way for creating a convergence between the two countries rule system by joining to the international Conventions or developing sample rules.
خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسد که قـانون مـدنی ایـران و فقه امامیه مؤید این دیدگاه میباشد چرا که اثر عقد بیع تملیک مال به مشـتری اسـت و به محض اینکه بایع فردی را که باید به مشتری تسلیم نماید تعیین کند، این فرد خود به خود به مالکیت مشتری در می آید، البته باید توجه داشت که در بیع کلـی فـیالذمـه تـا هنگامی که تسلیم مبیع تحقق نیافته است ، مشتری مالک مبیع تلقی نمیگردد، لـذا بایـد بیان داشت که در بیع کلی اثر فوری عقد، انتقـال مالکیـت اسـت امـا آنچـه کـه منتقـل می گردد، مالکیت ما فیالذمه بایع میباشد، که ایجاد یک حق دینی مینماید و با تسـلیم مبیع «تعیین مصداق» این حق دینی تبدیل به یک حق عینی میشود.
همچنین لازم به ذکر است که همزمان بودن انجام تعهدات طرفین که ناشی از عقد بیع می باشد از شرایط وجودی حـق حـبس در عقـد بیـع اسـت ، لـذا در صورت تسلیم مبیع توسط بایع ، علت وجودی حق حبس ثمـن کـه عـدم تسـلیم مبیـع توسط بایع می باشد، از بین خواهد رفت و لذا حق مشتری در حبس ثمـن دیگـر دارای توجیهی نمی باشد (م ٣٧٧ قانون مدنی ایـران) (کاتوزیـان، معـاملات معـوض، ج١، ص ١٨١."
(
, 
, 
)
