چکیده:
در این تحقیق، به شاخص جدیدی بنام شارپ تجدید نظر شده (R-Sharp) مبتنی بر ارزش در معرض خطر از جمله شاخص های قابل قبول جهت ارزیابی عملکرد شرکت های فعال دربازار سرمایه است، پرداختیم و سپس این شاخص را با روش شارپ مقایسه نمودیم. در شاخص R-Sharp از مفهوم ارزش در معرض خطر(Value at Risk) استفاده شده است.
نتایج این تحقیق بیانگر آن است که محاسبه VaR با روش GARCH با توجه به عدم وجود ناهمسانی واریانس در سری زمانی داده ها، مقدور نبوده و بنابراین ارزش در معرض خطر برای 10 شرکت سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران به روش RiskMetrics با ضریب هموارسازی نمایی در سطوح اطمینان 99.9%، 99% و 95% و دوره های زمانی 1 و 10 روزه محاسبه گردید. نتایج پس آزمایی بیانگر صحت VaR محاسبه شده در سطح اطمینان 95% و دوره زمانی یک روزه برای تمامی شرکت های مورد بررسی، قابل اتکا بوده و در سطوح اطمینان بالاتر برای اغلب شرکت ها مناسب نمی باشد. مطلب اخیر با پیشنهاد سیستم RiskMetrics استاندارد مبنی بر استفاده از سطح اطمینان 95% مطابقت دارد. پس از محاسبه VaR و آزمون پس آزمایی آن، شاخص SHARP وR-SHARP برای دوره زمانی سال 1385 تا انتهای سال 1388 محاسبه گردید. نتایج بدست آمده بیانگر وجود اختلاف هایی در نحوه ارزیابی عملکرد و رتبه بندی این دو شاخص می باشد بنابراین رتبه بندی دو روش با آزمون ناپارامتریک ویل کاکسون مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آزمون های مذکور در این تحقیق بیانگر عدم وجود اختلاف معنی دار در رتبه بندی این دو شاخص می باشد.
خلاصه ماشینی:
نتايج اين تحقيق بيانگر آن است که محاسبه VaR با روش GARCH با توجه به عدم وجود ناهمساني واريانس در سري زماني داده ها، مقدور نبوده و بنابراين ارزش در معرض خطر براي ١٠ شرکت سرمايه گذاري در بورس اوراق بهادار تهران به روش RiskMetrics با ضريب هموارسازي نمايي ٠٩٤ در سطوح اطمينان ٩٩,٩%، ٩٩% و ٩٥% و دوره هاي زماني ١ و ١٠ روزه محاسبه گرديد.
با استفاده از مفاهيم تئوري بازار سرمايه و مدل قيمت گذاري داراييهاي سرمايه اي و همچنين مفاهيم ريسک و بازده سه محقق به نام هاي ويليام شارپ ، جک ترنر و کايکل جنسن ، معيارهايي را براي ارزيابي عملکرد پرتفوي در سال مجله مهندسي و مديريت اوراق بهادار/ شماره هشتم / پاييز ١٣٩٠ ٥٢ 1389 ١٩٦٠ ارائه کردند.
به عبارت ديگر سنجش و مجله مهندسي و مديريت اوراق بهادار/ شماره هشتم / پاييز ١٣٩٠ ٦٤ 1389 پيش بيني VaR به روش GARCH در شرکت هاي سرمايه گذاري مورد بررسي، به علت عدم وجود پديده ناهمساني واريانس در داده هاي سري زماني، امکان پذير نميباشد.
٤-٦- تخمين مدل GARCH بعد از انجام آزمون ARCH LM TEST و حصول اطمينان نسبت به عدم وجود پديده ناهمساني واريانس شرطي يا اثر ARCH در سري زماني موردنظر(بازدهي سهام )، به نظر ميرسد، مدل هاي (GARCH)p,q براي برآورد و پيش بيني نوسانات بازده و ارزش در معرض ريسک (VaR) سهام شرکت هاي سرمايه گذاري بررسي شده در اين تحقيق ، مناسب نباشند بنابراين فرضيه اول اين تحقيق را، مبني بر قدرت بيشتر سنجش ارزش در معرض خطر مدل GARCH به دليل برقرار نبودن شرايط استفاده از اين روش ( برقرار نبودن شرايط روش باکس - جنکينز)، نميتوان مورد تاييد قرار داد.