چکیده:
هدف :هدف از پژوهش حاضرتعیین رابطه خود- استنادی و ضریب تاثیر نشریات حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی نمایه شده در پایگاه وب آو ساینس در سال های ٢٠٠٦-٢٠٠٨و همبستگی میان ضریب تاثیر وخود- استنادی در این نشریات بود. روش :این پژوهش با استفاده از روش تحلیل استنادی انجام شد. جامعه پژوهش حاضر را نشریات حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی نمایه شده در پایگاه تامسون رویترز طی سال های ٢٠٠٦- ٢٠٠٨تشکیل می دادند. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه معنی داری در سطح ٠/٠٠١ بین ضریب تاثیر و خود- استنادی نشریات حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی در سال های ٢٠٠٦-٢٠٠٨وجود دارد؛ به این معنی که با افزایش خود- استنادی ، ضریب تاثیر این نشریات نیز افزایش یافته است . رابطه بین ضریب تاثیر و تعداد مقالات در فاصله این سه سال نتایج مختلفی را نشان داد؛ به طور مثال در سال های ٢٠٠٦و ٢٠٠٨این رابطه بسیار ضعیف بود. این امر نشانگر عدم تاثیرگذاری تعداد مقالات در ضریب تاثیر است . بررسی نرخ خود-استنادی هم زمانی این نشریات روندی صعودی داشت اما نرخ خود- استنادی درزمانی روندی نزولی را می پیمود. نتیجه گیری :خود-استنادی پدیده ای است طبیعی ، اما این عامل از عوامل اثرگذار روی ضریب تاثیراست و خود باعث می شود رتبه نشریات به صورت واقعی بیان نشود. لذا گروه های مختلفی که از ضریب تاثیر استفاده می کنند باید نسبت به محدودیت های این عامل آگاهی داشته و در ارزیابی های خودبه این مهم توجه کنند.
خلاصه ماشینی:
بنابراین با توجه به مطالب ذکر شده و از آنجایی که کشور ایران یکی از کشورهای تولید کننده مطالب علمی در حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی است و از طرفی خود- استنادی و ضریب تأثیر از جمله عوامل تأثیرگذار بر تولیدات علمی است ، این پژوهش در نظر دارد به بررسی رابطۀ بین ضریب تأثیر و خود- استنادی نشریات حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی در پایگاه وب آو ساینس در سال های ٢٠٠٦-٢٠٠٨، مشخص کردن نرخ خود- استنادی هم زمانی و درزمانی در نشریات حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی در سال های ٢٠٠٦-٢٠٠٨ ، بررسی رابطه بین ضریب تأثیر و تعداد مقاله در نشریات حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی و بررسی عملکرد نشریات پس از حذف خود- استنادی نشریه در رابطه با ضریب تأثیر بپردازد.
یافته های پژوهش آیا بین ضریب تأثیر و خود- استنادی نشریه همبستگی وجود دارد؟ برای پاسخگویی به این سؤال ، ابتدا حوزه موضوعی علوم کتابداری و اطلاع رسانی را در سال های ٢٠٠٦-٢٠٠٨ انتخاب و سپس کل نشریات نمایه شده در ٣ سال بررسی شد.
بر اساس نمودار ١، نتایج نشان داد که رابطۀ معنی داری در سطح ٠/٠١ بین ضریب تأثیر و خود- استنادی نشریه وجود دارد و می توان چنین پیش بینی کرد که ٢٢درصد از تغییرات ضریب تأثیر نشریات در حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی تحت کنترل خود- استنادی نشریه است .
نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که رابطۀ معنی داری بین ضریب تأثیر و خود- استنادی نشریات حوزة علوم کتابداری و اطلاع رسانی در سال های ٢٠٠٦- ٢٠٠٨ وجود دارد، به این معنی که با افزایش خود- استنادی ، ضریب تأثیر این نشریات نیز افزایش یافته است .