چکیده:
برخلاف فضاسازیهای رسانهای، اسناد رسمی ایالات متحده تصریح دارند که جمهوری اسلامی ایران یک بازیگر عقلانی است و این عقلانیت فرصتی برای اثرگذاری، در مناسبات با تهران، ایجاد مینماید. این درک راهبردی در کنار وضعیت «عدم اطمینان» در خاورمیانه در پی بیداری اسلامی از مبانی شکلدهنده نوع ابزارهای سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران، ازجمله تحریم، بوده است. در پی انتخابات ریاست جمهوری و توافق هستهای، واشنگتن با ارزیابی مجدد از میزان کارایی سیاست و ابزارهای خود، الزامات تداوم/ تغییر مسیر را بررسی نموده است. این نوشتار با تمرکز بر تحلیل گفتمان رسمی واشنگتن در این دوره، به دنبال پاسخ به این سوال است که ارزیابی واشنگتن از تهران در پی توافق هستهای چه بوده است و این ارزیابی چه تاثیری بر چشمانداز رقابت راهبردی بین ایران و آمریکا بخصوص در منطقه خواهد داشت. فرضیه نوشتار آنست که در وضعیت جدید، مواجهه بین ایران و آمریکا به سمت الگوی جدید ترکیبی سوق مییابد که از یک سو، مبتنی بر "پیشگیری" از "مسیر" تحقق گزینههای نامتعارف است و از سوی دیگر بر تداوم و تشدید تقابل در سطوح متعارف و نامتقارن استوار است. نهایتا این نوشتار به راهبرد مناسب جهت مدیریت وضعیت در راستای منافع ملی جمهوری اسلامی ایران میپردازد.
خلاصه ماشینی:
Pivot to Asia بدین ترتیب ، این نوشتار به دنبال پاسخ به این سؤال است کـه بـا توجـه بـه رونـد مـذاکرات و توافق هسته ای، برآورد راهبردی واشنگتن از تهران چه بوده است و ایـن ارزیـابی چـه تـأثیری بـر چشم انداز رقابت راهبردی بین ایران و آمریکا بخصوص در منطقه خواهـد داشـت .
انصراف داوطلبانه ، وضعیت پایدارتری است از نظر رئیس جمهور آمریکا حل دائمی و نه موقتی مسئله هسـته ای ایـران آن اسـت کـه خـود ایران دست از برنامه هسته ایاش بردارد و استفاده از گزینه های سخت فقط باعث تحریک مـردم و مقامات ایران برای پیشروی بیشتر و حتی دسـتیابی بـه بمـب می شود.
(٢٠١٣ ,Lew) بدین ترتیب ، اگرچه سیاست تغییر محاسبه زمانبـر و نیازمنـد ایجـاد و حفـظ اجمـاع بـر ضـد جمهوری اسلامی است اما با توجه به واقعیات فوق که درواقع پنجـرهای از فرصـت بـرای غـرب باز می کند و همچنین این واقعیت که گزینه های سخت در شـرایط بحرانـی غـرب، نـه تنهـا بسـیار پرهزینه است بلکه منجر به اتحاد ملی و پیشـرفت فزاینـده هسـته ای در ایـران نیـز می شود، تغییـر محاسبه میتواند به عنوان هدف تعریف شود.
لـذا در نگـاه واشـنگتن ، تغییـر محاسـبات راهبردی تهران اساسا یک فرایند است که در دوره جدید باید به دنبال این باشد کـه بـا تضـعیف فزاینده اقتصاد و بروز آشوب در جامعه ، شکاف در رویکـرد راهبـردی مسـئولین ، تردیـد دربـاره ادامه مسیر و همچنین منازعه سیاسی میان مقامهای ارشد نظام ایجاد نمایـد و بـدین ترتیـب هزینـه پیگیری سیاست های راهبردی ازجمله برنامه هسـته ای بـر منـافع آن غلبـه می کند و تهـران تغییـر محاسبه می دهد.