چکیده:
هدف از این مطالعه، بررسی اثر تداخل زمینه ای بر اکتساب، یادداری و اشتغال مهارت های والیبال (مبتنی بر تغییرات در برنامه های حرکتی تعمیم یافته و پارامتر) بوده است. این تحقیق در قالب دو آزمایش انجام شد. در این پژوهش، تعداد 78 دانشجوی دختر مبتدی با میانگین سنی 2203±103 شرکت کردند. آزمودنی ها، در آزمایش یک، مهارت های والیبال شامل پنجه، پاس و سرویس را آموختند. آزمایش 2، شامل مهارت پنجه در فواصل مختلف بود. سپس شرکت کنندگان در سه گروه گمارده شدند. قبل از قرار گرفتن افراد در گروه ها، پیش آزمون به عمل آمد. سه گروه شامل تمرین مسدود، زنجیره ای و تصادفی بود. همه آزمودنی ها در 6 جلسه تمرین شامل: 60 کوشش در هر جلسه و 20 کوشش برای هر تکلیف شرکت کردند. پس از پایان جلسات تمرین آزمون های یادداری و انتقال در روزهای مجزا انجام شد. تحلیل عاملی واریانس با اندازه های تکراری روی جلسات تمرین، پیشرفت معنی دار سه گروه را در هر دو آزمایش نشان داد. اما تفاوت بین گروه ها معنی دار نبود. نتایج ANOVA یک راهه اثر معنی داری را بین گروه های در آزمون های یادداری و انتقال نشان نداد. براساس نتایج این تحقیق، هیچ اثر معنی داری از تداخل زمینه ای در یادگیری مهارت های والیبال یافت نشد. یافته های این تحقیق نشان می دهند که تمرین های قالبی، زنجیره ای قالبی یا تصادفی می توانند برای یادگیری مهارت های والیبال در افراد مبتدی مورد استفاده قرار گیرند.