چکیده:
زمینه: از آن جا که مدیران متحمل مسئولیت های فراوانی در مدارس هستند شاید مهم ترین مسئولیت آنان در مدرسه، توانایی استفاده از قدرت خود با توجه به یک الگوی اصول اخلاقی باشد. از زمان معرفی فضای اخلاق سازمانی به جهان علم، تحقیقات اندکی در مورد ماهیت پیش بینی کننده ها و نتایج اخلاق سازمانی بر سایر متغیرها صورت گرفته است بنابراین در این مقاله سعی شده تا به بررسی وضعیت اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران ابتدایی شهر تهران پرداخته و میزان پیش بینی عملکرد شغلی مدیران براساس مولفه های اخلاق سازمانی مشخص شود.روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کارکنان آموزشی مدارس دولتی ابتدایی شهر تهران تشکیل می دهند که از این بین 400 نفر (100نفر مدیر و 300 نفر معلم) با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران جمع آوری شد و با استفاده از همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که میانگین اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران بالاتر از متوسط می باشد و رابطه مثبت و معنی داری بین اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران وجود دارد. از بین مولفه های اخلاق سازمانی، مولفه خودمداری سازمانی با (2/72 درصد) بیشترین سهم را در تبیین پیش بینی عملکرد شغلی مدیران دارد.نتیجه گیری: شواهد حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در حضور اخلاق سازمانی در بین مدیران، تاثیر خودمداری بالای مدیران بر عملکرد شغلی آنان، از زمره موضوعاتی است که باید، به طور جدی مدنظر قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
لذا اخلاق سازمانی با سه متغیر خودمداری ،خیرخواهی، پایبندی به اصول اخلاقی براساس یکی از دیدگاههای ارائه شده انتخاب گردید و رابطه آن با متغیر عملکرد شغلی مورد بررسی قرار گرفت(15).
بین پایبندی به اصول اخلاقی و عملکرد شغلی مدیران مدارس ابتدایی رابطه وجود دارد .
با توجه به این امر که به غیر از متغیر اخلاق سازمانی و مؤلفههای آن، عوامل و متغیرهای زیاد دیگری نیز بر عملکرد شغلی مدیران تأثیر گذار میباشند، لذا پیشنهاد میشود که پژوهشگران آتی، تأثیر عوامل مختلف اثرگذار بر عملکرد مدیران را بررسی کنند و در مورد ابعاد دیگر اخلاق سازمانی از جمله وجود یا اجرای اصول اخلاقی، رابطه بین رفتار اخلاقی و موفقیت شغلی در سازمان و ....
با توجه به خودمداری بالای مدیران، هرچه مدارس، به سمت انسانیت، خیرخواهی و اخلاقیات، بیش از سود و منفعت طلبی توجه کند فضای اخلاقی «ابزاری» حاکم، نیز کاهش یافته و این امر منجر به خارج شدن تدریجی مدیران از لاک خودمداری خواهد شد لذا باید مدیران، در کنار لحاظ نمودن ارزشهای اخلاقی، به جای این که صرفا منافع سازمان را در نظر داشته باشند، به منافع نیروی انسانی و کارکنان سازمان نیز بیاندیشند که اثر بخشی مدرسه بدون توجه به آن میسر نخواهد بود.
نقش رعایت اخلاق در تمام شئون سازمان و تأثیر آن بر کارایی و اثربخشی سازمان، مورد توافق محققان قرار گرفته است و رفتار اخلاقی تأثیر چشمگیری بر روی فعالیتها و نتایج سازمان دارد، زیرا بهرهوری2 را افزایش داده، ارتباطات را بهبود بخشیده و میزان خطرپذیری را کاهش میدهد (2).