چکیده:
در دنیای امروز، قدرت اقتصادی برای هر کشوری اولویت اول در برنامه ریزیهای کلان محسوب می شود و توان اقتصادی هر کشور به میزان رشد تولید خالص داخلی آن بستگی دارد. موثرترین پارامتر در افزایش تولید ناخالص داخلی ، تجاریسازی محصولات بومی در تمام شاخه های اقتصادی است که اموال فکری از جمله آنها می باشد. در کشورهای پیشرفته سهم تولیدات محصول فکری نزدیک به ٤٠% از کل تولید خالص ملی است . متاسفانه در ایران سهم محصولات فکری تجاریسازیشده بسیار پایین و نزدیک به عدد صفر است . این مقاله تلاش می کند تا عوامل و موانع تجاریسازی محصولات فکری را در عرصه حقوقی و اقتصادی بررسی کند.
خلاصه ماشینی:
بررسی عوامل و موانع تجاریسازی اموال فکری در ایران محمد هادی میرشمسی ١ خیرالله هرمزی ٢ افراسیاب ٣ محبوب چکیده در دنیای امروز، قدرت اقتصادی برای هر کشوری اولویت اول در برنامه ریزیهای کلان محسوب می شود و توان اقتصادی هر کشور به میزان رشد تولید خالص داخلی آن بستگی دارد.
برخی از کشورها با توجه به اقتصاد رقابتی ، محدودیت های کنترل را جهت شکل گیری سازمانهای مدیریت جمعی در نظر گرفته و برخی دیگر با دلایلی نظیر حمایت مؤثر از دارندگان حقوق مادی و همچنین حفظ منافع جامعه در مقابل انحصار دارندگان حق محدودیت هایی را برای شکل گیری این سازمانها در نظر گرفته اند.
با توجه به نبود بازار تخصصی در حوزه محصولات فکری خصوصا اختراعات و طرحهای صنعتی و علائم تجاری و عدم امکان جذب آن ها در بازار بورس و فرابورس و سیستم یکپارچه اطلاعرسانی ، در اقتصاد کشور متولی خاصی جهت مدیریت این گونه اموال تعریف نشده است .
لازم به ذکر است به موجب برخی از مقررات پیش بینی شده در لایحه جامع مالکیت ادبی هنری و حقوق مرتبط ، ایجاد این قبیل سازمان ها پیش بینی شده است و با توجه به این که مابقی مقررات حاکم بر سازمان مدیریت جمعی به آیین نامه قانون مذکور موکول شده است ، این امکان برای قانونگذار وجود دارد که با تهیه یک آیین نامه با رویکردی نظیر کشورهای دسته اول بیشتر اختیارات را به چنین سازمان و یا سازمان هایی واگذار کند و یا طبق رویه کشورهای دیگر غالب ، مقررات حاکم را در آیین نامه پیش بینی کرده و صرفا برخی مقررات مربوطه به اداره امور آن ها را منوط به تصمیم مؤسسان نمایند.