آیا پرداخت هزینه های واخواهی در دعاوی حقوقی قانونی است؟ مقاله

"امر واخواهی از احکام غیابی در امور حقوقی حصرا از شمول مقررات توضیعی مادتین 305 و 306 قانون آئین دادرسی مدنی مصوب سال79 و مورد عمل فعلی است و با توجه به اهمیت رعایت امر ابلاغ و ترتیبات شکلی آن در جهت اجرای عدالت نسبت به محکوم علیهغیابی وضع و تقنین یافته است که مبتنی بر عدالت قضائی و استوار بر اصل عدالت طلبی و مورد تائید حقوق تطبیقی و داخل است وچون احکام غیابی که استعداد واخواهی را کسب و مقرون به صدور قرار قبولی واخواهی با رعایت مهلت مقرر قانونی حسب الاقتضایمدلول ماده 306 قانون آئین دادرسی مدنی مصوب سال 79 می‌گردد فاقد آثار انتقال است و صرفا تا قبل از انقصای مهلت مقرر دارایآثار تعلیق در اجرا میباشد و فاقد یکی از ارکان تجدید نظر خواهی یعنی اثر انتقال و ترتیب درجه رسیدگی به مرحلۀ بالاتر است فلذاقانونگذار قصد اعاده صلاحیت رسیدگی به موضوع قضیه را به دادگاه رسیدگی کننده پرونده داشته و وصف فراغ قاضی را که یکی ازموجبات مترقب شدن آثار انتقال و ارتقاء درجه رسیدگی است منطبق با احکام غیابی موصوف نداشته است و چون هزینه دادرسی بارعایت مقررات شق الف بند 12 ماده 3 قبلا اخذ گردیده و درجه رسیدگی نیز تغییری از ادنا به اعلا حاصل ننموده است."