چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی نقش تمرینات قدرتی با عضو برتر اندام تحتانی و تاثیر آن بر روی عضو غیر برتر دانشجویان غیر ورزشکار بود . بدین منظور 150 نفر با استفاده از پرسشنامه جمعیتی و ورزشی انتخاب شدند . از میان آنها 14 نفر با میانگین سنی 5/21 سال مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند . برای سنجش قدرت عضله چهار سر ران هر دو پا از دستگاه داینامومترالکترونیکی استفاده شد و پس از اندازه گیری قدرت عضله چهار سر ران ، 15 جلسه تمرین در سه هفته 5 جلسه ای فقط با عضو برتر اندام تحتانی صورت گرفت ، در حالی که چای غیر برتر به فعالیت عادی خود ادامه می داد . بعد از این مدت از هر دو پا مجددا آزمون قدرت به عمل آمد. داده های قبل و بعد از تمرین با استفاده از آزمون t همبسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد با انجام تمرینات قدرتی با عضو برتر اندام تحتانی نه تنها همان عضو تقویت می شود ،بلکه عضو غیر برتر هم به طور معنی داری تقویت می شود. به عبارتی موجب افزایش قدرت در هر دو عضو می گردد. بر اساس نظریه انتقال دوسویه و با توجه به نتایج می توان در هنگام آسیب یک عضو و محدودیت حرکتی آن با استفاده از تمرینات قدرتی در عضو دیگر از ضعیف شدن آن جلوگیری به عمل آورد.
نویسنده : حمید رضا کشاورزی ، دکتر احمد فرخی کشاورزی ، فرخی ـ
خلاصه ماشینی:
"(1)- inainroM (2)- siwoD (3)- asolA,sunnaK (4)- arumayiM & adusaU (5)- etaP & lessuR همان طور که ملاحظه می‌شود آثار مثبت تمرینات قدرتی در بهبود صدمات و آسیب‌هایورزشی و غیر ورزشی در تحقیقات اندکی به اثبات رسیده است اما در خصوص چگونگی اینانتقال دو سویه(عوامل آمادگی جسمانی)هنوز به طور قطع نمی‌توان دلیل محکم و قانع‌کننده‌ای بیانکرد،ولی شواهد نشان می‌دهد ریشۀ این موضوع در سیستم اعصاب مرکزی(کنترل حرکتی)یافتمی‌شود؛یعنی انتقال‌های دو سویۀ یک مهارت،بین دو نیمکره‌های مغز که اجزای حرکتی یکمهارت را منتقل می‌کند،انجام می‌گیرد.
نتایج و یافته‌های تحقیق تفاوت‌های مشاهده شده در متغیرها در قبل و بعد از تمرین در هر دو پا به این نکته اشاره داردکه تمرینات قدرتی با عضو برتر اندام تحتانی موجب افزایش قدرت در همان عضو و عضو غیر برتر(طرف مقابل)می‌شود.
برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع‌آوری شده از روش آماری t برای گروه‌های وابستهاستفاده شد و سطح معنی‌دار بودن نیز در آنها 0/05> P و 0/01> P محاسبه شد چون t بهدست آمدۀ نمونه‌ها 7/319-و 8/109-فراتر از t بحرانی 2/160(به تصویر صفحه مراجعه شود)و 3/012(به تصویر صفحه مراجعه شود)با حدود اطمینان99 و 95 درصد است(جداول 1 و 2)،در نتیجه تمرینات قدرتی با عضو برتر موجب افزایشقدرت در همان عضو و عضو غیر برتر(طرف مقابل)می‌شود.
نتایج این تحقیق بهوجود تفاوت معنی‌دار بین تمرینات قدرتی عضو برتر اندام تحتانی و افزایش قدرت در همان عضوو عضو غیر برتر تاکید داشته و با نتایج به دست آمده از تحقیقات دیگر هماهنگی دارد."
(
, 
, 
)
