چکیده:
هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی بر میزان سایتوکین های پیش التهابی و شاخص مقاومت به انسولین در مردان چاق بود. به همین منظور 16 نفر از استادان و کارکنان غیر فعال دانشگاه تربیت معلم سبزوار یا دامنه سنی 35 تا 48 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند : گروه تمرین استقامتی چاق ، گروه کنترل چاق. یک گروه 8 نفری نیز تحت عنوان گروه کنترل لاغر برای مقایسه با گروه کنترل چاق به صورت داوطلبانه انتخاب شدند . از همه آزمودنی ها در حالت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. سپس گروه آزمایش به مدت 13 هفته و هر هفته 3 جلسه تحت تاثیر تمرینات استقامتی قرار گرفتند . برنامه تمرینات استقامتی شامل دویدن مداوم با شدت 75 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب بود. نتایج نشان داد که تمرینات استقامتی موجب کاهش معنی دار سطوح پایه TNF-a و IL-6 و نیز شاخص مقاومت به انسولین می شود. به علاوه مشخص شد که در حالت پایه ، غلظت های سرمی TNF-a و IL-6 و شاخص مقاومت به انسولین در مردان چاق به طور معنی داری بیشتر از مردان لاغر بود. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین TNF-a پلاسما با شاخص مقاومت به انسولین و میزان IL-6 پلاسما با شاخص مقاومت به انسولین در کل آزمودنی ها مشاهده شد . بنابراین می توان گفت که انجام تمرینات استقامتی موجب کاهش سایتوکین های پیش التهابی در مردان چاق می گردد. این کاهش می تواند با بهبود مقاومت به انسولین در این مردان همراه باشد.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین هدف تحقیق حاضر این استتا تأثیر تمرینات استقامتی را بر میزان سایتوکینهای پیش التهابی و مقاومت به انسولین در مردانچاق بررسی و با مقایسۀ شاخصهای مذکور در مردان چاق و لاغر ارتباط آنها را با یکدیگرمشخص کند.
نتیجۀ آزمون T مستقل در رابطه با متغیرهای درصد چربی بدن،نسبت محیط کمر به لگن )RHW( ،شاخص تودۀ بدن )IMB( ،انسولین ناشتایی، 6-LI,a-FNT و شاخص مقاومت به انسولیننشان داد که بین دو گروه کنترل چاق و لاغر تفاوت معنی داری وجود دارد(0/05< p ).
(به تصویر صفحه مراجعه شود)نمودار 1-مقایسۀ شاخصهای فیزیکی،فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گروه کنترل چاق و لاغر همانطور که جدول 2 نشان میدهد،سطوح پلاسمایی هر دو سایتوکین پیش التهابی -6-LI،a-FNT ،همبستگی معنی داری با متغیرهای وزن،شاخص تودۀبدن،نسبت محیط کمر به لگن،درصد چربی بدن،وزن چربی بدن،انسولین ناشتایی و شاخص مقاومت به انسولین دارند.
باید گفت که در بعضی از تحقیقات ارائه شده،برنامۀ تمرینات هوازی با برنامههای کاهش وزن(رژیم غذایی)همراه بوده و تأثیر آنها بر شاخصهای التهابی و حساسیت به انسولین حاصل اعمالاین نوع برنامههای ورزشی بوده است،در صورتی که در تحقیق حاضر،تأثیر مستقل تمریناتهوازی بر سایتوکینهای پیش التهابی و مقاومت به انسولین مورد بررسی قرار گرفته است.
در این تحقیق نشان داده شده که بین سطوح پلاسمایی FNT,6-LI-a و شاخص مقاومت بهانسولین مردان چاق و لاغر تفاوت معنی داری وجود دارد.
نتایج تحقیقات حاضر همچنین نشان داد که انسولین سرم آزمودنیهای گروه کنترل لاغر ازآزمودنیهای چاق بسیار کمتر است و همبستگی معنی داری بین سطوح a-FNT و 6-LI پلاسمابا میزان انسولین سرم مشاهده شد."