چکیده:
هدف اين مقاله بررسي رابطه بين نااطميناني اقتصاد كلان و اندازه دولت در كشورهاي منتخب درحال توسعه است. نوسانات رشد توليد ناخالص داخلي به عنوان شاخص نااطميناني در اقتصاد كلان و نسبت مخارج دولت به توليد ناخالص داخلي به عنوان اندازه دولت درنظر گرفته شده است. با توجه به اينكه نااطميناني در اقتصاد كلان سبب به وجود آمدن فضايي نامطمئن در بازار مي شود، دولت براي ايجاد ثبات اقتصادي از طريق سياست هاي پولي يا مالي، متحمل هزينه هايي مي شود كه سبب بيشتر شدن مخارج دولت و در نتيجه بزرگ تر شدن اندازه دولت مي شود.
در اين مقاله سعي شده است با استفاده از الگوي داده هاي تابلويي در سال هاي 2009-1980 و استفاده از الگوي خودرگرسيوني واريانس ناهمساني شرطي تعميم يافته (Garch) )براي اندازه گيري نااطميناني، اثر نااطميناني در اقتصاد كلان براندازه دولت بررسي شود. نتايج برآورد الگوها نشان مي دهد كه افزايش نااطميناني در اقتصاد كلان سبب افزايش شديد مخارج دولت شده است، به گونه اي كه اندازه دولت را نيز در كشورهاي مورد نظر بزرگ تر كرده است.