چکیده:
صائب تبریزی به کمک اندیشه خلاق ؛مضامین شعری اش را از مظاهر طبیعت واشیای پیرامون خود فرا می گیرد و با شگردهای هنری در ساختار دوکفه ای عینی وذهنی ،معادل های دو مصراعی برآن ترسیم می کند و با همین دستاویز، تمثیل وتعلیل هنری را در اشعار خود پررنگ تر وخواننده را مسحور ظرافت کلام خود می کند. در این جستار، که با روش تحلیلی و توصیفی انجام گرفته است یکی از مفاهیم مهم مربوط به زیباییهای دریا «حباب» در دیوان صائب تبریزی بررسی شده است. یکی از دلایل برای پرداختن به این موضوع، بررسی ومکشوف نمودن مضامین دریا ،ورمز گشایی این مفهوم در دیوان صائب بوده است تا حداقل از دنیای پر از رمز و راز ذهنی این شاعر بزرگ گره ایی کوچک گشوده شده باشد. واژه حباب درحدود 118 بار در مضامین عرفانی، فلسفی، اجتماعی و عامیانه مطرح شده ساختار آن بیشتر تشبیهی و نمادین به کار رفته است.
خلاصه ماشینی:
"مضامین دریا در دیوان صائب تبریزی با تأکید بر «حباب و ویژگیهای آن» شکوفه سهیلی1 1 دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دبیر رسمی آموزش و پرورش شهرستان میامی استان سمنان چکیده واژههای کلیدی: 1- مقدمه مضمونآفرینی در ادب پارسی ازدیرباز در میان اهل ادب بخصوص شاعران خوشذوق وباریکاندیش رواج داشته است وکمتر شاعری را میتوان یافت که درآثار خود به مضمونآفرینی نپرداخته باشد، هرچند که تلاش روز افزون در زمینه مضمونیابی وپروبال دادن بیش از حد به خیال وآفریدن استعارات دور از ذهن درسبک هندی بیش از سبکهای دیگرادبی متداول بوده و موجب پیچیدگی ودشواریابی وحتی ابهام دراشعار این سبک گردیده است.
(جعفری، 1373 :ص 177) چندین هزار خانه بدل کرده هر حباب دریای بیکران حقیقت همان که هست (306، 835، 3) درین دریا، حباب چهره مقصود میبیند که کرد از کاسه زانوی خود آیینه (143، 386، 3) حبابوار سر فردی از جهان دارم به آن سرم که کنم در سرم هوای شراب (160، 429، 4) باعث محرومیم قربی است مانند حباب عین دریا پرده چشم گران خواب من است (189، 507، 3) چند در گرداب بگردم چون حبابی میکشم چون موج میدان و به دریا میزنم (780، 209، 2) نکته: تمامی ابیات از دیوان صائب تبریزی به کوشش امیری فیروز کوهی، انتشارات خیام، سال1333 می باشدو اعداد از سمت چپ به ترتیب نشانگر: شماره صفحه، شماره غزل و شماره بیت می باشد."