چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزه هاي فضایل اخلاقی دین محور، بر بهبود شکل گیري هویت دین ی نوجوانان
انجام گرفت. روش مطالعه نیمه تجربی، از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آمار ي، دانش آموزان
پسر مقطع متوسطه 14 - 17ساله، که با روش نمونه گیري تصادفی خوشه ای، تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه
15 نفري آزمایش و کنترل قرار گرفتند. براي گردآوری داده ها از پرسش نامه هویت دینی استفاده شد. گروه آزمایش،
تحت مداخله آموزه هاي فضایل اخلاقی قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره انجام شد.
نتایج نشان داد آموزه هاي فضایل اخلاقی بر بهبود شکل گیري هویت دینی منع شده، زودرس، آشفته و موفق م ؤثر بود ،
ولی بر هویت دینی کلیشه اي اثربخش نبود. آموزه هاي اخلاقی مبتنی بر دین، می تواند آگاه ی و تعهد به ارزش ها ي
بنیادین دینی را افزایش داده، بر شکل گیري هویت دینی موفق تأثیرگذار باشد.
The current paper aims at analyzing the effectiveness of religion-based moral teachings on improving the formation of religious identity of adolescents. This semi-experimental study was done in a control group with pre-test post-test. The statistical population includes male students of high school aged 14-17. 30 people were randomly chosen through the method of cluster sampling and were placed in two groups: control and experiment consisting 15 people. Religion identity questionnaires were used to collect the data. The experimental group was subjected to moral teachings. Data collection was done through the method of multivariate covariance analysis. The findings show that moral teachings are effective in improving the formation of prohibited، premature، agitated and successful religious identity; however، it was not effective on stereotype religious identity. Religion-based moral teaching can raise awareness and commitment to the fundamental values of religion and they are effective in forming successful religious identity.
خلاصه ماشینی:
"ازآنجاییکه افراد از طریق اخلاق به توانایی انطباق رفتار خود با معیارهای صحیح دست پیدا میکنند و این توانایی، در سه زمینه تشخیص درست از نادرست، ایجاد یک نظام ارزشی اخلاقی و یادگیری انجام عمل طبق اصول و معیارهای اخلاق دینی ظاهر میشود و چنین مؤلفههایی از طریق آموزش و توضیح ارزشها، الگوهای نقش و تقویت گروهی صورت میپذیرد و نیز با توجه به پژوهشهایی که نشان داده افرادی که به سوی دستاوردهای هویتی پیش رفتهاند، سطوح بالاتری از اعتقادات و اعمال مذهبی را بیان میکنند و روحیه سازشپذیری بالاتری دارند و قوه استدلال عاقلانه آنها ارتقا مییابد و همچنین با توجه به نقش مهم نوجوانان برای هویت ملی اسلامی، توجه به رشد اخلاق و شکلگیری هویت دینی موفق بیش از پیش ضروری است.
تبیین این مسئله، در دیدگاه رست که انگیزش و هویت اخلاقی را وابسته به اولویتهای ارزشی فرد و بخصوص اهمیتی که آنها برای ارزشهای اخلاقی و فرهنگ بومی در برابر سایر ارزشها قائلند میداند مشهود است، نوجوان با آگاهی و شناخت تجارب و احساسات دینی، پایبندیش به جوهر دین و ارزشهای بنیادین اخلاقی بیشتر شده، تعلق و تعهدش به مشارکت در اعمال و آیین جمعی دینی و فراگیر بودن این ارزشها ارتقا یافته، مراحل اکتشاف و تعهد را آسانتر طی میکند (میری و همکاران، 2010).
Kaplan, A, & Flum, H, 2010, Achievement goal orientations and identity formation styles, Educational Research Review, v."