چکیده:
مقدمه: خانواده به عنوان مهم ترين نهاد اجتماعي است كه نقش اصلي سازندگي جوامع و سلامتي آن را تضمين مي نمايد. در خانواده هايي كه به دلايل متعددي زنان عهده دار تامين معاش مادي و معنوي خود و اعضاي خانوار مي گردند، نقش حمايتي خانواده، دوستان و سازمان هاي ذيربط در تحقق عدالت اجتماعي و پيشگيري از آسيب هاي خانوادگي و اجتماعي بسيار بارز و پراهميت مي گردد. از اينرو هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين حمايت اجتماعي و سلامت رواني در زنان سرپرست خانوار شاغل در سپاه پاسداران است.
روش : تعداد 60 نفر از زنان سرپرست خانوار شاغل در سپاه كه به روش هدفمند از هفت استان كشور انتخاب شدند، مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه هاي حمايت اجتماعي – مقياس خانواده PSSFA و دوستان PSSFR و سلامت عمومي GHQ-28 بود كه از روايي و اعتبار خوبي برخوردار بودند. داده ها با استفاده از همبستگي پيرسن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج نشان داد كه رابطه معناداري بين حمايت اجتماعي و سلامت رواني (نمره كل) در نمونه مورد بررسي، وجود دارد (0.330- r= و05/0 p≤) همچنين نتايج بيانگر رابطه معنادار حمايت خانواده در كل و نيز با خرده مقياس هاي افسردگي D (504/0- r=) و خرده مقياس اضطراب واختلال خوابB است (387/0- ، r=01/0. p ≤) اما متغير حمايت دوستان رابطه معناداري با نمره كل سلامت رواني در نمونه مورد مطالعه نشان نداد.
بحث: نتايج نشان مي دهد هر چه زنان سرپرست خانوار از حمايت اجتماعي بيش تري بهره مند گردند، از ميزان سلامت رواني بيش تري نيز برخوردار مي شوند و احتمال بروز افسردگي و اصظراب در آنان كم ترخواهد شد. همچنين نتايج بيانگر نقش بيش تر حمايت خانواده در سلامت رواني زنان سرپرست خانواده است.