چکیده:
انتظار به عنوان يك باور فراگير، از سوي همه گروه هاي اسلامي از جمله اهل سنت پذيرفته شده است. در منابع و متون حديثي اهل سنت، درباره انتظار، روايات مختلفي نقل شده كه برخي از آن ها به صورت صريح به موضوع انتظار پرداخته اند و برخي ديگر، تلويحاً به آن اشاره كرده اند. تفاوت ميان تصريح الانتظار و تلويح الانتظار در روايات الانتظار، اين است كه اولي با رويكرد عام و دومي با رويكرد خاص، مقوله انتظار را تبيين و توجيه مي كنند؛ يعني در منابع حديثي اهل سنت، به انتظار عام با دلالت منطوقي و مطابقي، و به انتظار خاص با دلالت مفهومي و تضمني پرداخته شده است. از اين رو در منابع حديثي اهل سنت درباره تصريح الانتظار اولاً، رواياتي بسيار محدود نقل شده است و ثانياً، همين تعداد محدود نيز معطوف به انتظار عام اند، نه خاص. اما در منابع يادشده، درباره تلويح الانتظار اولاً، روايات فراواني مانند ممهدون للمهدي، رايات السود، ظهور مجددين، سيد خراساني و...
نقل شده است و ثانياً، همه اين روايات با رويكرد انتظار خاص توجيه مي شوند، نه عام.
برآيند اين تحقيق با پياده سازي چند هدف، تامين مي شود: 1. جداسازي انتظار عام از انتظار خاص؛ 2. تفكيك روايات الانتظار با تصريح الانتظار و روايات الانتظار با تلويح الانتظار؛ 3. معطوف بودن روايات الانتظار با تصريح الانتظار با رويكرد عام؛ 4. معطوف بودن روايات الانتظار با تلويح الانتظار با رويكرد خاص؛ 5. اشاعه و برجسته سازي انتظار خاص در ميان اهل سنت؛ 6. بسترسازي و ظرفيت سازي انتظار خاص در ميان اهل سنت.
Waiting for the savior has been a widespread belief، including Sunni Islamist groups who have accepted it in general. The Sunni hadith literature have mentioned waiting or expectations in different traditions narrated that some of them explicitly addressed the issue of waiting and others have referred to it implicitly. The difference between explicit and implicit Al Entezar traditions is that they tried to explain and justify categories in the former with the specific approach and the latter with a general approach. In the Sunni hadith collections، the general expectation implies uttered logic and in accordance with compatibility، and the specific is discussed with certain conceptual and guaranteed concepts. Thus، in the Sunni hadith sources، the traditions that have been narrated as to the specific expectancy are very limited and secondly، even this limited number also refer to the general concept of the expected، not the special. However، these sources، which are referred to as the implicit are firstly، many traditions such as Momhadoon al Mahdi، Rayat al Sud، the emergence of Mojaddadyn، Seyed Khorasani، which have been quoted extensively and secondly، all these traditions are pointing to the concept of the expected in a specific justification approach، not the general.
The outcome of the investigation by implementing a multi-purpose method are provided: 1. Isolation of the concept of general expectation from a specific expectation; 2. separation of expectancy traditions between explicit and implicit Al Entezar traditions; 3. focus on the explicit Al Entezar traditions with a general approach; 4. focus on the implicit Al Entezar traditions with specific approach; 5. dissemination and highlighting of a specific expectation among Sunni; 6. strengthening and capacity building for specific expectation among Ahlul Sunna or Sunni.
خلاصه ماشینی:
"از مجموع تعاریف و مفهوم‌شناسی اصطلاحی یادشده به این تحلیل می‌رسیم: انتظار خاص _ که همان انتظار ظهور امام مهدی( است _ سه عنصر اساسی همچون عدم رضایت از وضعیت موجود، امیدواری نسبت به آینده مطلوب و حرکت به سوی وضعیت مطلوب دارد که با این عناصر سه‌گانه انتظار خاص مورد بازشناسی و بازخوانی قرار می‌گیرد.
تحلیل عناصر سه‌گانه انتظار، بیشتر به ماهیت وجودی انسان و بعد روانی او بازمی‌گردد؛ زیرا انسان با رویکرد روانی وقتی که در جامعه با فقدان رهبر و مقتدا روبه‌رو می‌شود، دچار مشکلات فراوانی اعم از فردی و اجتماعی، و مادی و معنوی، و دینی و اعتقادی می‌گردد که این مشکلات و معضلات در واقع بستر نارضایتی او را نسبت به وضعیت موجود فراهم می‌کند و نیز از طرفی به سبب ماهیت شناختی انسان، انسان موجودی دارای شاخصه‌های فطری همچون کمال‌خواهی، شایسته‌طلبی و نجات‌بخشی است."
(
, 
, 
)
