چکیده:
افسردگي يكي از شايع ترين اختلالات رواني در ميان دانشجويان است و به عنوان يك بيماري ناتوان كننده بر عملكرد جسمي، اجتماعي و آكادميك دانشجويان تاثير دارد. اين پژوهش با هدف تعيين شيوع افسردگي و عوامل مرتبط با آن در دانشجويان دانشكده پرستاري مامايي دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شد. اين پژوهش به شكل مقطعي در مورد 280 نفر از دانشجويان در سال 1391 انجام شد. ابزار گرد آوري داده ها پرسشنامه دو بخشي، شامل داده هاي دموگرافيك و بخش دوم، پرسشنامه استاندارد سنجش ميزان افسردگي بك بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS تجزيه و تحليل شدند. يافته هاي پژوهش نشان دادند كه 45%(126 نفر) از دانشجويان داراي درجاتي از افسردگي بصورت خفيف تا شديد بودندكه 95 % از اين افراد در هيچ نوع مشاوره يا درمان پزشكي نبودند.ارتباط معناداري بين وضعيت اقتصادي ،سابقه افسردگي در فاميل درجه يك ، ابتلا قبلي به بيماري هاي رواني ،ميزان رضايت از رشته و افسردگي مشاهده شد، اما بين سن، وضعيت تاهل، رشته تحصيلي و افسردگي اختلاف معناداري مشاهده نشد. نتايج نشان دهنده فراواني نسبتا بالاي افسردگي بين دانشجويان نسبت به جمعيت عمومي مي باشد.
خلاصه ماشینی:
"Dyrbye et al) در یــک مطالعــه سیــستماتیک بــا عنــوان "مــرور سیستماتیک افسردگی، اضطراب و دیگر نشانگرهای دیسترس روان شناختی بین دانشجویان پزشکی کانادایی و امریکایی"با بررسی ٤٠ مقاله منتشر شده در این رابطه بین سال های ١٩٨٠ تا ٢٠٠٥ بـه این نتیجه رسیدند، افسردگی و اضطراب در بین دانشجویان پزشکی از شیوع بالایی برخوردار اسـت که این میزان بطورکلی بیش تر از جمعیت عمومی می باشد.
پرسش های پژوهش ١- آیا شیوع افسردگی بین دانشجویان دانشکده پرستاری مامایی قابل توجه می باشد ؟ ٢- ایا عواملی مانند سن ، رضایت از رشته ،نوع رشته تحصیلی، سابقه افسردگی، وضعیت افتصادی و وضعیت تاهل دانشجویان با افسردگی در ارتباط می باشد؟ ٣- آیا میزان دانشجویان دچار افسردگی تحت درمان یا مشاوره پزشکی درحد قابل قبولی میباشد؟ روش پژوهش در این پژوهش که یک مطالعه مقطعی- تحلیلی است ، نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد و جامعه پژوهش تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی پیوسته در ٤ رشته پرستاری، مامایی، هوشبری و اتاق عمل دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال ١٣٩١ انتخاب شدند (٤٠٨ نفر).
در پاسخ به سوال سوم پژوهش درمورد میزان دانشجویانی که تحت درمان افسردگی می باشند نتایج نشان داد که تعداد دانشجویان دچار افسردگی که مورد درمان بودند بسیار ناچیز بود، این نتایج با مطالعه ایسنبرگ و چانگ مبنی (٢٠١٢,Eisenberg and Chung) بر عدم کفایت مراقبت درمانی در دانشجویان به عنوان یک مشکل عمده هم خوانی دارد که علت آن می تواند به دلیل نگرانی دانشجویان از برچسب زدن به آن ها باشد و به همین دلیل ، دنبال درمان نمیروند."