چکیده:
اماكن و فضاهاي ورزشي از مهمترين كاربري هاي شهري در جهت افزايش سلامت جسماني و رواني شهروندان مي باشند، كه مكان گزيني بهينه براي آنها از مهمترين وظايف مديران، مسئولان و برنامه ريزان شهري است. تعدد عوامل موثر در مكان يابي اماكن ورزشي با توجه به مشكلات شهرهايي با بافت فشرده همانند اصفهان، استفاده از روش هاي نوين را امري بسيار ضروري نموده كه بي توجهي به اين موضوع در بسياري از موارد موجب هدر رفتن سرمايه هاي زيادي شده است. هدف پژوهش حاضر تعيين وضعيت مكاني اماكن ورزشي موجود در دو منطقه 5 و 6 شهر اصفهان و ارزيابي عملكرد مديران مربوطه در زمينه مكان يابي بود، كه متعاقبا به واسطه نتايج به دست آمده به تعيين نيازها و كمبود هاي موجود در محدوده پرداخته شد. در اين پژوهش از فن آوري GIS استفاده شد كه ابتدا داده هاي مكاني از روي نقشه هاي رقومي و خطي تهيه و سپس داده هاي توصيفي جمع آوري شده از اسناد و مدارك، آمار و مشاهده ميداني با آن ها تلفيق و تشكيل پايگاه اطلاعاتي دادند. براي انجام عمليات تحليل فضايي از معيارهاي سازگاري، ايمني، جمعيت، دسترسي و توزيع عادلانه استفاده گرديد، كه با استفاده از يك روش ابتكاري براي هر يك از اماكن ورزشي بر اساس هر معيار امتيازي در نظر گرفته شد. پس از جمع بندي امتيازهاي به دست آمده مشخص شد، 7 درصد از اماكن مورد بررسي در وضعيت بسيار نامناسب، 26/52 درصد در وضعيت نامناسب، 63/29 درصد در وضعيت متوسط، 88/9 درصد در وضعيت مناسب و 23/1 درصد در وضعيت بسيار مناسب قرار داشتند. در نهايت، بر اساس نقشه ها و نتايج به دست آمده، كمبودها و نيازهاي منطقه از لحاظ تاسيسات ورزشي به طور كامل مشخص گرديد.