رابطۀ درك منظر ميراث فرهنگی با مديريت آن منظر محوطه باستانی مقاله

شناخت ارزشهاي نمادين و منظرين يك اثر، تاثير قابل توجهي بر حفاظت آن داشته و راهنمايي براي مديريت آن خواهد بود. حفظ و نگهداشت يك مجموعه تاريخي، نيازمند شناخت ارزشهاي واقعي آن و تطبيق برداشتها و ادراكات برنامه ريزان و متوليان امر حفاظت، با اين ارزشهاي واقعي است. محوطه باستاني سازه هاي آبي واقع در شهر شوشتر، كه در 1388 به عنوان دهمين اثر ايران در فهرست ميراث جهاني يونسكو به ثبت رسيد، به عنوان يكي از جذابترين گردشگري ايران و علاقه مندان به آثار تاريخي و بازديدكنندگان زيادي را به خود جذب ميكند. مقاله حاضر، به اين مجموعه از نقطه نظر ارزشهاي منظرين آن و نوع ادراك برنامه ريزان و بازديدكنندگان نسبت به اين ارزشها پرداخته است. با توجه به ارزشهاي واقعي اثر كه هم در متون تاريخي بدانها اشاره شده و هم از سوي يونسكو براي ثبت در فهرست ميراث جهاني، محرز و پذيرفته شده است و نيز با استناد به شواهد موجود،نتيجه شده كه ارزشهاي منظرين اين اثر آن گونه كه مي بايست معرفي نشده است .