چکیده:
سیاست آوردگاهی بهحساب میآید که در آن قطبهای متعارض در برابر یکدیگر صفکشیده راه را برای آزادی، هژمونی و شکلگیری رژیمهای حقیقت فراهم می سازند. اعتقاد به سیاست به عنوان آوردگاهی که تعارض های هویتی همدیگر را تعیین حدود می نمایند مورد توجه لاکلائو و موف به حساب می آید. این دو در صددهستند تا از دموکراسی های موجود دموکراسی زدایی کرده تا بتوان دموکراسی در فضای پسا دموکراتیک صورت بندی نمایند.بنابر این، بازگشت امر سیاسی نتیجه شالوده شکنی دموکراسی های موجود غربی است بدین گونه که مجموعه های از غیریت ها که دشمن تلقی می شوند به درون گفتمان دموکراتیک راه یافته، رقیب به حساب آیند. فرایند این نقل و انتقال از سیاست و گفتمان به امر سیاسی موضوع این نوشته است. شنتال موف در کتاب بازگشت امر سیاسی تلاش کرده است تا با نقد وضع موجود مردم سالاریهای مدرن راه را برای ورود غیریتها بر سر خوان مردم سالاری رادیکال و متکثر غربی هموار نماید.
Politics must be regarded as an arena upon which the opponents stand against one another paving the way for liberation, hegemony and the formation of regimes of truth. The belief to politics as an arena on which identitary oppositions delimit each other becomes dominant in Laclau and Mouffe’s language. These two characters aim at de-democratising the present democracies in order to formulate democracy in the post-democratic time. Therefore, the return of politics resulted from de-construction of the current western democracies insofar as the enemies turn into adversaries. The process of transforming politics and discourse to the political is the subject of this essay.
خلاصه ماشینی:
شنتال موف در کتاب بازگشت امر سیاسی تلاش کرده است تـا بـا نقـد وضـع موجود مردم سالاری های مدرن راه را برای ورود غیریت ها بر سر خوان مـردم سالاری رادیکال و متکثر غربی هموار نماید.
٢. جایگاه اثر: شنتال موف و اهمیت امر سیاسی چرا باز گشت امر سیاسی اینقدر با اهمیت است ؟چرا موف و لاکلائـو بـه امـر سیاسـی پرداخته اند؟در پاسخ باید گفت که با فرض پذیرش خود انسـدادی هویـت هـا، نـوعی خودآگاهی از ظرفیت های خود نسبت به خود و دیگری به وجود می آید کـه طـی آن موف علاقمند است ابعاد این پیامد را در چارچوب دموکراسی کثـرت گرایـی رادیکـال تعقیب نماید.
به خلاف "در باره امر سیاسی " که مـوف دل مشغولی های خود را در خصوص عبور موفقیت آمیز از سیاست به معنای آوردگـاه طبیعی اضداد به بحث می گذارد(٢٠:ibid) کتاب "بازگشت امر سیاسی " تلاشی است تا فراموشی امر سیاسی را در گفتمان نوع اندیشمندان لیبرال یادآوری کرده ،نشان دهـد کـه بازگشت امر سیاسی می تواند به مثابه همزیستی مسالمت آمیز قطب های متعـارض در گستره نظام های دموکراتیک به حساب آید به گونه ای که پویایی قابل قبولی را بوجود آورد(موف ،٢٢:١٣٩٢-٢٤).
بـدون کاربسـت ایـن دو زنجیره و تبیین آوردگاه سیاست در این کشورها هرگونه منطق دیگر نمی توانـد بیـانگر استقرار دموکراسی واقعی باشد(همان : ٣٨) در حالیکه زنجیره تفاوت از جانب حکومت گران لیبرال بر جامعه گفتمانی غرب اعمال می شود تقاضاها و مطالبات دموکراتیک بـه عنوان زنجیره هم ارزی از جانب نخبگان و روشنفکران سوسیالیست و رادیکـال تـلاش می نماید تا ظرفیت های نظام لیبرال را تا سر حدات حاشیه هـا و بـه نفـع گـروه هـای منزوی انکار شده و حاشیه نشین گسترش دهند.