چکیده:
با مروری بر وضعیت زنان در جهان و مقایسهی آن با شرایط مردان، روشن میشود که زنان ازنظر برخورداری از امکانات و مشارکت فعال در توسعه؛ از آسیبپذیرترین بخشهای جمعیت هستند. نابرابری جنسیتی، قدرت سیاسی و اقتصادی زنان را محدود میسازد و این در حالی است که یکی از شاخصهای مهم برای سنجش پیشرفت و توسعه هر کشور، وضعیت زنان آن کشور است. تبعیض جنسیتی میتواند در آموزش، درآمد، اشتغال و دسترسی به مناصب مدیریتی وجود داشته باشد. از اینرو هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر نابرابری جنسیتی در آموزش بر رشد اقتصادی ایران است که از روش جوهانسن- جوسیلیوس و در فاصلهی زمانی سال 1363 تا 1392 بهره برده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که کاهش نابرابری جنسیتی در آموزش باعث افزایش رشد اقتصادی میشود. از اینرو با توجه به اهمیت نقش زنان در رشد و توسعهی اقتصادی، پیشنهاد میشود که با اتخاذ سیاستهای مناسب در جهت کاهش شکاف جنسیتی، گامی موثر در رسیدن به رشد اقتصادی برداشته شود.
خلاصه ماشینی:
"بر این اساس و با توجه به اهمیت آموزش زنان و اثرات گسترده آن در جامعه ، پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر نابرابری جنسیتی در آموزش بر رشد اقتصادی ایران با استفاده از روش جوهانسن ‐ جوسیلیوس ١و در فاصله زمانی سال۱۳۶۳ تا ۱۳۹۲ بوده است .
از این رو در راستای هدف و نتیجه به دست آمده از پژوهش ، با توجه به این که کاهش نابرابری جنسیتی در آموزش تأثیر مثبت و معنی دار بر رشد اقتصای دارد، فرضیه پژوهش موردتأیید علمی قرار گرفته و پیشنهادمی شود که برنامه ریزان اقتصادی ،با افزایش سرمایه گذاری مورد نیاز بر آموزش زنان ، علی الخصوص در مناطق محروم که خانواده ها به دلیل ناتوانی مالی ، نمی توانند دختران خود را به مدرسه بفرستندوهم چنین با به کارگیری تدابیر لازم در جهت گسترش زمینه های آموزش ابتدایی و متوسطه به صورت همگانی و فراگیرو آگاهی دادن خانواده ها به پیروی از آموزش اجباری در جهت ادامه تحصیل فرزندان به خصوص دخترانشان و یا در حالت کلی با کاهش نابرابری جنسیتی در آموزش ، گامی مؤثر در جهت رشد اقتصادی بردارند."