تأثیر بازی‌های بومی بر رشد حرکتی و پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی مقاله

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازی­های بومی بر رشد حرکتی و رفتار پرخاشگرانۀ کودکان پیش‌دبستانی بود. در یک پژوهش نیمه‌تجربی 40 کودک شش‌سالۀ پیش-دبستانی از بین مراکز پیش‌دبستانی شهر اهواز به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. پیش‌آزمون با استفاده از آزمون مهارت­های حرکتی اولریخ و مقیاس اندازه­گیری پرخاشگری به‌عمل آمد. آزمودنی‌ها براساس نمره‌های پیش‌آزمون در قالب دو گروه یکسان بازی­های بومی و فعالیت­های رایج مراکز پیش‌دبستانی قرار گرفتند. گروه بازی‌های بومی فعالیت­های خود را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسۀ یک‌ساعته انجام دادند و گروه دوم در این مدت به فعالیت­های رایج مراکز پیش‌دبستانی مشغول بودند. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، از آزمون tهمبسته و مستقل برای مقایسه‌های بین‌گروهی و درون‌گروهی استفاده شد. نتایج t همبسته حاکی از اثر معنادار هر دو برنامه بر رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی بود. اما مقایسة بین‌گروهی حاکی از برتری گروه بازی بومی نسبت به فعالیت­های رایج در مهدکودک بر مؤلفه­های مذکور بود (001/0P=). با توجه نتایج پیشنهاد می­شود مراکز پیش‌دبستانی از بازی­های بومی به‌منظور بهبود رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان استفاده کنند.

كارشناس ارشد رفتار حركتي دانشكدة تربيت بدني و علوم ورزشي شهيد چمراناهواز، اهواز، ايران چكيده هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير بازيهاي بومي بر رشد حركتي و رفتار پرخاشگرانة كودكان پيش دبستاني بود. واحدي (1385)آموزش كفايت اجتماعي را دركاهش پرخاشگري پسران پيش دبستاني مناسب دانست (17)؛ حسنپور(1392)تأثير مثبت كار Roopnarine & Johnson Carvalho&Rubiano كاهش پرخاشگري كودكان دبستانيراگزارش كرد (6)؛ در پژوهش رجبپور(1391) رابطة والد–كودك به كاهش معنادار پرخاشگري فيزيكي- تهاجمي وكلامي- تهاجمي درگروه آزمايشي در مقايسه با گروه گواه منجرشد (7)؛ نصيرزاده(1389) تأثير قصهگويي در كاهش پرخاشگري پسران 8- 6 ساله را مناسب دانست (16)؛ رجبي (1392)اثربخشي درمان شناختيرفتاري گروهي بركاهش پرخاشگري كودكان را بررسي كرد كه نتايج كاهش پرخاشگري واكنشي كلاميو رابطه اي را دركودكان نشان داد، ولي اثري بر پرخاشگري جسمانيمشاهده نشد (8). در اين بين پژوهشي در زمينة نقش بازي بومي بر كاهش پرخاشگري كه تأثير آن بر رشد حركتي و اجتماعي كودكان ثابت شده، انجام نگرفته است. مرور پيشينة پژوهشها نشان ميدهد همواره محيط در رشد كودك نقش دارد و تأثير برنامههاي مختلف تدوين شده به منظور بهبود رشدحركتي و كاهش پرخاشگري كودكان ثمربخش بوده است، اما آنچه در اين ميان ديده نميشود، پژوهش در زمينة بررسي يك برنامه به منظور رسيدن به هر دو هدف (بهبود رشد حركتي و كاهش پرخاشگري) در قالب يك برنامه است. بحث و نتيجه گيري اين پژوهش با هدف كلي بررسي تأثير بازيهاي بومي بر رشد حركتي و پرخاشگري كودكان پيش دبستاني با دو گروه انجام بازي بومي و كنترل (فعاليت رايج) طي هشت هفته انجام گرفت. "Impact of a community based program me for motor development on gross motor skills and cognitive function in preschool children from disadvantaged settings.