چکیده:
انطباق ویژگیهای صفتی شاگردان با شیوههای آموزش و تمرین مهارتهای ورزشی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تعامل خودپندارۀ بدنی با تمرین به روش مربیمدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال سرویس والیبال در دختران سنین دانشگاهی بود. شرکتکنندگان 50 دانشجوی دختر 25- 18 سال بودند که در گروههای خودپندارۀ بدنی بالا و پایین قرار گرفتند و سپس هر کدام از این دو گروه به زیرگروهها شامل گروه تمرینکننده به روش مربیمدار یا خودتنظیم تقسیم شدند. شرکتکنندگان در محیط تمرینی ویژۀ خود به مدت شش هفته بهصورت هفتهای چهار جلسه به تمرین مهارت ملاک پرداختند. از آزمونهای سرویس والیبال ایفرد و پرسشنامۀ خودپندارۀ بدنی برای گردآوری دادهها استفاده شد. آزمونهای اکتساب در هر هفته، آزمون یادداری پس از سه روز از آخرین جلسۀ تمرین و آزمون انتقال به فاصلۀ یک ساعت پس از آزمون یادداری اخذ شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و تحلیل واریانس تحلیل شد. یافتهها نشان داد گروه خودپندارۀ بالا با روش تمرینی خودتنظیم بیشترین پیشرفت را در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نشان دادند و سایر گروهها عملکرد نسبتاً مشابهی داشتند. یافتهها بهوضوح بیان میکنند فراگیران مهارت سرویس والیبال با داشتن خودپندارۀ بدنی بالا و انجام تمرین به روش خودتنظیم بیشترین میزان اکتساب و یادگیری مهارت را خواهند داشت.
خلاصه ماشینی:
هدف از پژوهش حاضر بررسي تعامل خودپندارة بدني با تمرين به روش مربي مدار و خودتنظيم در اكتساب، يادداري و انتقال سرويس واليبال در دختران سنين دانشگاهي بود.
شركت كنندگان 50 دانشجوي دختر 25- 18 سال بودند كه در گروه هاي خودپندارة بدني بالا و پايين قرار گرفتند و سپس هر كدام از اين دو گروه به زيرگروه ها شامل گروه تمرين كننده به روش مربيمدار يا خودتنظيم تقسيم شدند.
يافته ها به وضوح بيان مي كنند فراگيران مهارت سرويس واليبال با داشتن خودپندارة بدني بالا و انجام تمرين به روش خودتنظيم بيشترين ميزان اكتساب و يادگيري مهارت را خواهند داشت.
در حقيقت تحقيق حاضر در پي پاسخگويي به اين پرسش است كه آيا افرادي كه داراي خودپندارةبدني بالا يا پايين هستند، بيشتر از شيوة آموزشي خودتنظيمي بهره مي برند يا مربي مدار؟ به عبارتي آيا ويژگي هاي شخصيتي افراد تأثيري در انتخاب شيوه هاي تمريني مؤثر براي يادگيري دارد؟ روش شناسي تحقيق حاضر به روش نيمه تجربي با استفاده از طرح دو گروه با خودپندارة بدني بالا و پايين كه به دو شيوةتمرين مربي مدار و خود تنظيم آموزش ديده و سپس در مراحل اكتساب و يادداري و انتقال شركت كرده بودند،انجام گرفت.
اين يافته ها نشان مي دهد روش تمريني خودتنظيم براي افراد داراي خودپندارةبدني بالا به بيشترين ميزان بهبود مهارت در مرحلة اكتسابمهارت سرويس واليبال منجر شده است.
نتايج تحليل در مرحلة انتقال نشان داد كه در بررسي اثر اصلي نوع تمرين تفاوت معناداري بين گروه هاي مورد مطالعه وجود داشت.
The effect of the use of self-regulated learning strategies on college student performance and satisfaction in physical Education.