چکیده:
از آنجایی که خشم در برخی از موارد نتیجه ناتوانی افراد در اتخاذ راه حل مناسب برای مشکلات روزمره خانوادگی است، آموزش مهارت های حل مسئله و به کارگیری آن در تربیت فرزندان می تواند از بروز رفتارهای پرخاشگرانه والدین پیشگیری کند. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثربخشی آموزش روش تربیتی مبتنی بر حل مسئله بر تغییر روش تربیتی والدین و کاهش خشم آنها نسبت به فرزندان است. در این مطالعه والدین 29 کودک به صورت داوطلبانه در کارگاههای آموزش والدین شرکت کردند. در این کارگاه ها والدین در زمینه استفاده از روش حل مسئله و تغییر روش تربیتی خود در مواجهه با رفتارهای چالش برانگیز کودکان و واکنش مناسب نسبت به آنها آموزش دیدند. کارگاه ها به مدت 9 جلسه دو ساعته و یک روز در هفته برگزار میشدند. ابزارهای پژوهش حاضر پرسشنامه ارزیابی روش تربیتی والدین و پرسشنامه ارزیابی میزان خشم والدین بوده است. نتایج نشان داد که آموزش روش حل مسئله به والدین در بهبود سبک تربیتی و کاهش رفتارهای خشم آلود آنها نسبت به فرزندان موثر بوده است.
One of the causes of anger is people’s failure to solve their everyday family problems, therefore, learning problem solving methods and using it in child rearing practices can prevent parents’ ag-gressive behaviors toward children. The purpose of this study was to investigate the relationship between parents’ training on problem solving skills and their ability to manage their anger. Parents of 29 children volunteered to participate in the problem solving workshops. The workshops were carried out in 9 sessions, two hours each week. Measures used were Parents’ Child Rearing Style Questionnaire and Parental Anger Assessment. Results showed that parents’ problem solving training is effective in reducing parents' anger toward children’s problematic behaviors and im-proving their child rearing style.
خلاصه ماشینی:
"تشخیص اولین نشانه های خشم ١، هم حسـی٢ بـا 1- Stern 2- Cortez, Padovani & Albuaueraue 3- Johnson & Fisher 4- Ramsey & Bland 5- Sense of empowerment 6- Institute for mental health Initiatives 7- Communicative capacities 8- Nadeau, LaRue, Allen, Cohen & Hyman 9- Diong 10- Sokhodolsky, Golub, Stone & Orban کودک، بررسی پاسخ های جایگزین ، در نظر گرفتن دیدگاه دیگران ، جایگزین کردن کلمات نامناسب با واژگان مناسب تر و توجه دقیق به محاورات صورت گرفتـه از روش هـای کنتـرل خشـم محسـوب میشوند.
(2002 1- Flannery 2- Grace, Kelly, & McCain 3- Capaldi, Forgatch, & Crosby 4- Moretti, Odgers, & Jackson 5- Hemphill, & Littlefield 6- Lipman 7- Beekman, & Holmes نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این است که پس از پایان کارگاه هـا، والـدین از روش هـای پرخاشگرانه برخورد با کودک مانند تنبیه و توبیخ و دستور دادن به طور معنـیداری کمتـر اسـتفاده کرده اند.
همسو با این یافته مطالعات مختلفـی نشـان داده انـد کـه افزایش دامنه لغات ، شناخت و توجه به راه حل های جایگزین برای مسئله ، کاهش واکـنش تکانشـی بدون درنظر گرفتن پیامدها، تامل کردن قبل از ارائه پاسخ و بـه طـور کلـی آشـنایی بـا فرآینـدهای پردازش اطلاعات و روش هـای حـل مسـئله موجـب کـاهش احسـاس خشـم و کنتـرل تکانـه هـای پرخاشــگرانه است (ســوفرونوف ، آتــوود، هینســون و لــوین ، ٢٠٠٧؛ اســنایدر و اســکویل ، ٢٠٠٥؛ سوخودولسکی، گلوب ، استون و اربان ، ٢٠٠٥؛ مک موران و مک گیور، ٢٠٠٥؛ داج ، ١٩٩٣؛ جانسون و فیشر، ٢٠٠٣؛ رامسی و بلاند، ١٩٩٥) که این یافته ها با یافته های حاصل از پـژوهش حاضـر همسـو میباشد."