چکیده:
مطابق نظر لایب نیتس، تعداد نامتناهی از جهانهای نامتناهی وجود دارند که خداوند بهترین آنها را برای خلق کردن انتخاب میکند. خود لایب نیتس از فاهمهی الهی بهمثابهی قلمرو واقعیتهای ممکن سخن میگوید. تاکنون تفاسیر متعددی از جهانهای ممکن ارائه شده است. در میان این دیدگاهها، دیدگاه فیلسوفان تحلیلی اواخر قرن بیستم از اهمیت شایانی برخوردار است. برخی از این فیلسوفان با نام طرفداران ارجاع مستقیم، به اینهمانیِ بین جهانی دربارهی این نظریه قائلاند. اینهمان بین جهانی میگوید چگونه یک فرد میتواند در تمام جهانهای ممکن، هویت خود را حفظ کند. مدافع این نظر سول کریپکی است. در این مقاله، ما دیدگاه لایب نیتس را در ارتباط بین واقعیت و فردیت، در پرتو برخی نظریات معاصر در مفهوم جهانهای ممکن، بررسی نمودهایم. در اینجا، بیان کردهایم که آثار لایب نیتس در پرتو برخی از این دیدگاهها، زمانی که مورد آزمون قرار گیرند، خوانش متفاوتی از آنچه که در تلقی سطحی از این آثار است پیدا میکنند. با وجود این، نظرات لایب نیتس و کریپکی در نهایتِ اختلاف قرار میگیرند، زیرا از نظر لایب نیتس، ذات فرد شامل تمام محمولات خود است و هیچ تمایزی بین خصوصیات عرضی و ذاتی نیست، اما از دید کریپکی، آنچه برای فرد ذاتی است خصوصیات منشأ آن است.
خلاصه ماشینی:
"اما سؤالی که لایب نیتس باید جواب دهد این است که چرا برخی افراد تحقق پیدا می کنند و برخی در حالت امکان باقی می مانند؟ لایب نیتس این سؤال را براساس انتخاب بهترین توسط خدا پاسخ می دهد، به این ترتیب که ملاک انتخاب خدا از میان ممکنات ، شایستگی و بهتر بودن آن هاست ، اما همین جواب منشأ سؤالات بی شماری می گردد که لایب نیتس تلاش می کند به آن ها نیز پاسخ دهد؛ سؤالاتی از این قبیل که خدا چه چیزی در آن ها می بیند که آن ها را ترجیح می دهد؟ چه ویژگی در یک جوهر ممکن وجود دارد که خدا آن را بر جواهر دیگر رجحان داده است ؟ ازطرف دیگر، لایب نیتس با طرح این نظریه ، عقیده ی دکارت درباره ی خدا را نیز مورد چون وچرا قرار می دهد.
اما لایب نیتس در پاسخ ، مطلب زیر را بیان می کند: «موقعی که ما با فرض آدم ، بخشی از محمولات او را در نظر می گیریم ، برای مثال ، او اولین انسان است و در بهشت خوشبختی قرار دارد، خدا در کنار او زنی را خلق می نماید، و چیزهایی شبیه به این ، که کلیات او لحاظ می شوند (بدون نام بردن از حوا، بهشت یا دیگر ویژگی هایی که ثابت اند) و ما به آن ها نام آدم می دهیم ؛ یعنی به شخصی که این محمولات ویژگی های او هستند.
Benson, (1968), Leibniz on possible worlds, An Edited by Woolhouse."