چکیده:
همواره یکی از دغدغه های حکومت ها در اقصی نقاط دنیا، توانایی فائق آمدن بر آشوب ها و بحران های به وجود آمده در درون کشور است . در این روند انواع حکومت ها نظیر استبدادی، مردم گرایانه و ... از انواع و اقسام روش ها جهت مهار آشوب ها و اغتشاشات استفاده میکند. از جمله این روش ها، متقاعدسازی است . در متقاعدسازی، اعتماد و جذابیت منبع پیام ، از سوی نخبگان به عنوان نیروهای توانا و صاحب نظر به دلیل نفوذ کلامی که میتوانند در عوامل بحران ساز داشته باشند، همچنین شناخت از مخاطب و ارسال پیام های ساده و فاقد پیچیدگی که بحران سازان و یا مخاطبان به راحتی و سریع آنها را درک میکنند، میتواند به تغییر نگرش آنها منتهی شود و در سطحی بالاتر رفتار عوامل آشوبگر را تغییر دهد. این تغییر رفتار همان موضوع و دغدغه فکری فرستنده پیام یا همان حکومت ها است .
خلاصه ماشینی:
"در متقاعدسازی، اعتماد و جذابیت منبع پیام ، از سوی نخبگان به عنوان نیروهای توانا و صاحب نظر به دلیل نفوذ کلامی که میتوانند در عوامل بحران ساز داشته باشند، همچنین شناخت از مخاطب و ارسال پیام های ساده و فاقد پیچیدگی که بحران سازان و یا مخاطبان به راحتی و سریع آنها را درک میکنند، میتواند به تغییر نگرش آنها منتهی شود و در سطحی بالاتر رفتار عوامل آشوبگر را تغییر دهد.
1 Audience Persuasion سؤال اصلی این مقاله این است که متقاعدسازی چگونه و از چه راه هایی میتواند بر روی مخاطب (عوامل بحران ساز) تأثیرگذار باشد تا نگرش و رفتار او در جهت اهداف فرستنده پیام که عامل مهار بحران میباشد قرار گیرد؟ آیا متقاعدسازی از طریق گفتگو و رابطه متقابل میتواند در این امر کارایی داشته باشد؟ ادبیات موضوع آنچه که به صورت مدون در مورد تاریخچه متقاعدسازی و اقناع وجود دارد مربوط به دوران سقراط و بحث های جذاب او با سوفیست ها میباشد.
» (هاولند – ١٩٥٢) با توجه به ارزش و با دوام بودن نگرش ها، در فرایند متقاعد نمودن گیرندگان پیام یا اغتشاشگران ، نباید این تصور به وجود آید که آنها (گیرندگان پیام ) در حالت تغییر نگرش مثبت و کامل به سر میبرند بلکه هر لحظه امکان دارد تا از نواحی مختلف ، آماج پیام های خاص ، در جهت مخالف با پیام و در راستای دامن زدن و یا گسترش بحران قرار گیرند."