چکیده:
هدف پژوهش آشکار ساختن اندازه کارآمدی خانواده درمانی ستیر در کاهش تعارض زناشویی و افزایش کیفیت و رضایت زناشویی زنان ازدواج کرده به شیوه عادی، زن به زن و فرار کردن بود. این پژوهش نیمه آزمایشی دربرگیرنده یک پیش آزمون و پس آزمون با سه گروه است. جامعه آماری زنان ازدواج کرده به هر سه شیوه نام برده بودند و نمونه دربرگیرنده 15 نفر از هر گروه بود. داده ها به وسیله پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 سنجه زوجی اینریچ و پرسشنامه تعارضات زناشویی (MSQ) گرداوری شد. زنان هر سه گروه طی 10 جلسه مورد درمان ستیر قرار گرفتند. داده های پرسشنامه های پژوهش با به کارگیری نرم افزار 19 spss و روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان می دهد که رویکرد ارتباطی ستیر در افزایش رضایت زناشویی و کاهش تعارض زناشویی کارآمد بوده است، ولی در بهبود کیفیت زندگی کارآمد نبوده است.
This research aims to determine the Effect of group counseling based on Satir communication approach on quality of life، marital confliction، and satisfaction in women in the exchanging marriage، flee marriage and normality marriage. This semi-experimental research contains a pretest، posttest with ever three groups. The statistical population were woman in the exchanging marriage، flee marriage and normality marriage. The sample contains 15 women in each group. The data gathered by sf36 and enrich scale and Marital Conflict Questionnaire Revised (MCQ-R) questionnaire. Women in the each group were under 10 sessions by group counseling based on Satir communication approach. The research questionnaires data were analyze by using the covariance analysis method provided by SPSS 19 software for statistical analysis. In this research، The effect of group counseling on Satir communication approach on quality of life was not statistically meaningful، but The effect of this therapy on marital satisfaction and marital confliction was statistically meaningful.
خلاصه ماشینی:
در فرضيه دوم که رابطه بين خانواده درماني مبتني بر رويکرد ارتباطي ستير بر افزايش رضايت زناشويي در زنان ازدواج کرده به شيوه زن به زن ، فرار کردن و عادي را مورد تحليل و بررسي قرار ميدهد، اين نتيجه به دست آمد که سطح معنيداري بين متغير رضايت زناشويي در پس آزمون برابر با ٠/٠٠٠ است و نتيجه گيري ميشود که با توجه به ضريب اطمينان ٩٥% و اينکه سطح معنيداري در اين فرضيه کمتر از ٠/٠٥ است ، رابطه معنيدار بين آن ها وجود دارد.
در فرضيه سوم که رابطه بين خانواده درماني مبتني بر رويکرد ارتباطي ستير بر کاهش تعارض زناشويي در زنان ازدواج کرده به شيوه زن به زن ، فرار کردن و عادي را مورد تحليل و بررسي قرار ميدهد، نتايج نشان داد که چون سطح معنيداري بين متغير تعارض در پيش آزمون و پس آزمون برابر با ٠/٠٠٠ است و نتيجه گيري ميشود که با توجه به ضريب اطمينان ٩٥% و اينکه سطح معنيداري در اين فرضيه کمتر از ٠/٠٥ است ، رابطه معنيدار بين اين دو متغير وجود دارد.
The satir model: family therapy and beyond; Palo Alto, CA: Science & Behavior Books.