چکیده:
مقدمه: هدف اصلی این پژوهش اثربخشی مداخله رفتاری- شناختی متمرکز بر تروما بر توانایی و مشکالت فرزندان دختر نوجوان شاهد و جانباز شهر اصفهان (13-16ساله) بود. روش: پژوهش حاضر به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش تمامی فرزندان نوجوان دختر شاهد و ایثارگر در سال تحصیلی 1388-1389 در شهر اصفهان بود که از میان آنان گروه نمونه به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه جمعیت شناختی و پرسش نامه توانایی ها و مشکالت (SDQ) (گودمن، 1997) بود. پس از اعمال مداخله، پس آزمون اجرا و 4 ماه بعد پیگیری اجرا شد. یافته هابااستفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مداخله رفتاری- شناختی متمرکز بر تروما بر اساس طرح درمان کوهن و همکاران(2001) بوده است. نتایج:داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری بررسی شد.نتایج تحلیل نشان داد که تفاوت میان گروه های آزمایش و کنترل در کاهش مشکلات رفتاری در مرحله پس آزمون بوده است.نتایج:داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری بررسی شد.نتایج تحلیل نشان داد که تفاوت میان گروه های آزمایش و کنترل در کاهش مشکلات رفتاری در مرحله پس آزمون (p>0/02) و پیگیری(p>0/001) و افزایش توانایی نوع دوستی(p>0/03) معنادار بود.بحث:نتایج حاکی از آن بود که مدالخ رفتاری-شناختی متمرکز بر تروما مشکلات روان شناختی نوجوانان را کاهش و باعث ارتقاء توانایی های آنان شده است.نتایج پیگیری پس از چهار ماه نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در میزان مشکلات و توانایی تفاوت وجود دارد و اثربخشی مداخله بعد از چهار ماه باقی مانده بود.در مجموع این تحقیق استفاده از مداخله رفتاری-شناختی متمرکز بر تروما را درجهت کاهش مشکلات روان شناختی و ارتقاء توانایی های نوجوانان شاهد و ایثارگر پیشنهاد می کند.