چکیده:
پژوهش با هدف شناسایی و مقایسه عوامل موثر در ازدواجهای پایدار رضایتمند با عمری بیش از 20 سال و عوامل موثر در طلاق زوجین انجام گرفت. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری نمونه گیری ها ادامه یافت و داده های دو گروه مبتنی بر روش نظریه زمینه ای، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج دو گروه نشانگر این است که سفری به سوی بالندگی یا از هم پاشی ازدواج مقوله مرکزی الگوی یافته های پژوهش است. مقوله شکل گیری مناسب ازدواج جزء شرایط علی برای ازدواج پایدار رضایتمند است؛ عوامل درون شخصی (نگرشهای موثر و ویژگیهای شخصیتی مناسب)، بین شخصی (منظومه زناشویی و والدینی و چند نسلی کارامد) و فرا شخصی (مالی و کاری) از جمله عوامل مداخله ای (میانجی) موثر در ازدواج پایدار است. پیامد نهایی، رضایتمندی (از خود، همسر، فرزندان) و پایداری ازدواج بود. هم چنین نتایج ازدواجهای در حال جدایی حکایت دارد که مقوله شکل گیری نامناسب ازدواج جزء شرایط علی ازهم پاشیدن ازدواج است و عوامل درون شخصی (نگرشهای ناکارامد، ویژگیهای شخصیتی نامناسب)، بین شخصی (منظومه زناشویی و والدینی و چند نسلی ناکارامد) و فرا شخصی (مالی و کاری) ازجمله عوامل مداخله ای (میانجی) موثر در ازدواجهای در حال جدایی است. شرایط زمینه ای در زوجین متقاضی طلاق شامل رواج طلاق در خانواده اصلی، سابقه اعتیاد و دوستی با افراد با ازدواجهای ناموفق بود.
خلاصه ماشینی:
"هم چنین یافته های پژوهش در ارتباط با عوامل مداخله ای دو گروه نشان میدهد که در منظومه زن و شوهری زوجین با ازدواجهای پایدار رضایتمند دارای عشق و تعلق خاطر (نظیر ابراز محبت و تعهد به همسر)، تفریح مناسب (نظیر صرف وقت با هم )، حریم سازی زوجی کارامد (نظیر پاسداری از حریم زوجی و عدم اجازه دخالت اطرافیان )، نقشهای مشخص و کارامد (نظیر کمک به یکدیگر در ایفای نقشها)، ارتباط خوب (نظیر گفت و شنود مؤثر)، تصمیم گیری مؤثر (نظیر مشورت با هم )، همسویی و مشارکت (نظیر همسویی در علایق و افکار)، تعاملات کارامد در اجتماع ، آگاهسازی همدیگر در رفت و آمدها و تلاش در راستای رشد یکدیگر بودند درحالیکه زوجین در ازدواجهای در حال فروپاشی در زیر منظومه زن و شوهری با خلل و مشکل در مواردی همچون عشق و تعلق خاطر (نظیر عدم ابراز محبت )، تفریح (نظیر نداشتن تفریحات زوجی)، حریم سازی زوجی (نظیر باز کردن راه برای دخالت اطرافیان )، نقشها (نظیر عدم ایفای درست نقشهای خود)، ارتباط (نظیر مقایسه کردن ، تحقیر و توهین به هم )، تصمیم گیری (نظیر عدم مشورت و همفکری با هم )، همسویی و مشارکت (نظیر عدم همسویی در علایق و افکار)، تعاملات در جمعها (نظیر تعامل بد با همسر در حضور جمع ) و آگاهسازی یکدیگر (نظیر آگاه نکردن یکدیگر) روبه رو بودند."