چکیده:
فرهنگ، نقشه راه و شناخت انسان هاست و صنایع دستی بخشی ارزشمند از فرهنگ مردم و پل
ارتباطی هنر صنعت و هویت بین نسلی است که تداوم آن از گذشته تا به امروز نوعی پیوند و
انسجام درون فرهنگی را نشان می دهد. ایران از اقوام با آداب و رسوم متنوعی تشکیل شده که هر
کدام از این اقوام با توجه به تاریخ و فرهنگ خود، در صنایع دستی و هنرهای سنتی حرف های
بسیاری برای گفتن دارند. صنایع دستی در ایران نماد حیات اقتصاد خا نواده است و امروزه به
عنوان جلوه ای از تولیدات غیرنفتی بیش از پیش می تواند مورد توجه و حمایت قرار گیرد. کم هزینه
بودن، آموزش کوتاه مدت، بازار و ارزش افزوده مناسب از ویژگی های صنایع دستی است و
احیای صنایع دستی می تواند به اقتصاد مقاومتی یاری رساند. در واقع صنایع دستی پلی میان
اقتصاد و فرهنگ است و با توسعه آن، نه تنها به اشتغال زایی و اقتصاد کمک کرده ایم بلکه گام
بلندی در جهت معرفی فرهنگ اصیل ایرانی برداشته ایم. اقتصاد و صنایع فرهنگی به عنوان منابعی
پایان ناپذیر در تولید ثروت به شمار می رود. ازاین رو، کشور می تواند در استراتژی ها و برنامه های
توسعه خود، از حداکثر پتانسیل های صنایع فرهنگی بهره مند گردد. این مقاله با روش اسنادی به
معرفی صنایع چوبی و حصیری با هدف معرفی و اعتلای تولیدات داخلی در جهت اقتصاد
مقاومتی نگارش شده است.
خلاصه ماشینی:
بافتنی های چوبی و حصیری سنتی ؛ به کارگیری ابزارهای ساده جهت تولید ∗ شهرزاد دوستی چکیده فرهنگ ، نقشه راه و شناخت انسان هاست و صنایع دستی بخشی ارزشمند از فرهنـگ مـردم و پـل ارتباطی هنر ـ صنعت و هویت بین نسلی است که تداوم آن از گذشته تا به امروز نـوعی پیونـد و انسجام درون فرهنگی را نشان می دهد.
تعریف صنایع دستی از مجموعه تعاریف صنایع دستی، به نظر میرسد تعریف زیر که از سوی گروهی از کارشناسان سازمان صنایع دستی ایران ارائه شده است ، دقیق تر و جامع تر باشد؛ چرا کـه با وضعیت فعلی این صنعت و هنر ارزنده انطباق بیشتری دارد: صنایع دستی به مجموعه ای از هنرها و صنایع اطلاق می شود که بـه طـور عمـده بـا استفاده از مواد اولیه بومی و انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید به کمک دسـت و بـا ابزار دستی صورت میگیرد که در هر واحد آن، ذوق هنری و خلاقیت فکری صـنعتگر سازنده به نحوی تجلی یافته و همین عامل ، وجه تمایز اصلی ایـن گونـه محصـولات از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه ای است .
جمع بندی صنایع دستی به مجموعه ای از هنر ـ صنعت ها اطلاق میشود کـه بـه طـور عمـده بـا استفاده از مواد اولیه بومی و انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید، به کمک دست و ابـزار دستی، موجب تهیه و ساخت محصولاتی مـیشـود کـه در هـر واحـد آن، ذوق هنـری و خلاقیت فکری صنعتگر سازنده به نحوی تجلی یافته و همین عامل ، وجه تمایز اصلی این گونه محصولات از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه ای است .