چکیده:
در جنگ نرم رسانهای باورها، عقاید، ارزشها، احساساسات، شناخت و در نهایت رفتارهای اقتصادی،
سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افراد و گروه ها در اردوگاه رقیب مورد هدف قرار می گیرند. در چند دهه اخیر،
ایران همواره در معرض جنگ نرم و رسانهای و تحریم ها بوده است. اما در دوران ریاست جمهوری
احمدینژاد به دلیل تغییر گفتمانی از تنش زدایی به رویارویی با سلطه غرب و ایالات متحده آمریکا، ایران
به مراتب بیش از گذشته در معرض تهدیدهای نرم و نیمه سخت قرار گرفته است. در این نوشتار، نگارنده
در صدد ارائه پاسخ به این پرسش است که جنگ نرم رسانهای غرب چه تاثیری بر عرصه اقتصادی ایران در
فاصله سالهای 5931 تا 5930 داشته است و چگونه؟ فرضیه تحقیق آن است که بدون نادیده گرفتن نقش
عوامل داخلی و کژ مدیریتی، جنگ نرم رسانهای غرب با راه اندازی پروژه ایران هراسی با محوریت انرژی
هستهای و فضاسازی روانی و سیاسی، امنیت اقتصادی ایران را در فضای زمانی یاد شده تهدید کرده است
که مهمترین آنها عبارتند از: تشدید تحریمها، ایجاد یاس در کنشگران اقتصادی و تولیدی، افزایش تورم،
کاهش شدید ارزش پول ملی در برابر ارزهای خارجی به ویژه دلار، تراز منفی فزاینده در تجارت خارجی،
رشد گرایشات دلالی و تجاری نسبت به تمایلات تولیدی در بخش خصوصی و کاهش ارزش افزوده در
بخش صنعت ایران. یافتههای کمی این تحقیق، حاکی از تایید فرضیه هستند.
خلاصه ماشینی:
در این نوشتار، نگارنده در صدد ارائه پاسخ به این پرسش است که جنگ نرم رسانه ای غرب چه تأثیری بر عرصه اقتصادی ایران در فاصله سال های ١٣٨٤ تا ١٣٩٢ داشته است و چگونه ؟ فرضیه تحقیق آن است که بدون نادیده گرفتن نقش عوامل داخلی و کژ مدیریتی، جنگ نرم رسانه ای غرب با راه اندازی پروژه ایران هراسی با محوریت انرژی هسته ای و فضاسازی روانی و سیاسی، امنیت اقتصادی ایران را در فضای زمانی یاد شده تهدید کرده است که مهمترین آنها عبارتند از: تشدید تحریم ها، ایجاد یاس در کنشگران اقتصادی و تولیدی، افزایش تورم ، کاهش شدید ارزش پول ملی در برابر ارزهای خارجی به ویژه دلار، تراز منفی فزاینده در تجارت خارجی، رشد گرایشات دلالی و تجاری نسبت به تمایلات تولیدی در بخش خصوصی و کاهش ارزش افزوده در بخش صنعت ایران .
در مجموع ، مهمترین اهداف ایالات متحده آمریکا از فضای رسانه ای در محیط سایبری و ماهواره ای و غیر سایبری، عبارتند از: الف ) مدیریت و جهت دادن به افکار عمومی و دیپلماسی عمومی منطقه ای و جهانی در بین ملت ها علیه ایران ؛ ب ) همراه سازی رهبران جهان و ایجاد اجماع عمومی منطقه ای و جهانی علیه ایران ؛ ج ) ایجاد و گسترش بیاعتمادی سیاسی در مردم ایران علیه حکومت با معرفی حکومت به عنوان حکومت اقتدارگرای سرکوبگر، ناقض حقوق شهروندی، ناکارآمد نشان دادن حکومت در ارائه خدمات و به طور کلی جدا کردن بدنه اجتماعی و توده ها از حکومت ؛ د) تشدید مخالفت ها و فعالیت های نهادهای مدنی و فعالان و سوق دادن آنها به سمت تفکر اصلاح ناپذیری حکومت و ایجاد رویارویی بین آنان و روشنفکران با حکومت ؛ هـ) پررنگ سازی تبعات منفی تحریم های اقتصادی آمریکا و هم پیمانان غربی آن علیه ایران و ایجاد یاس در کنشگران اقتصادی و بخش خصوصی برای خارج سازی سرمایه ها از کشور، عدم پس انداز در بانک ها، عدم رغبت جدی به فعالیت های تولیدی و گرایش به فعالیت های تجاری سودآور و به طور کلی سیاه نمایی عرصه اقتصادی ایران ؛ و) در نهایت ، پیشبرد برنامه یا راهبرد براندازی نرم یا فروپاشی از درون حکومت جمهوری اسلامی (بصیری، ١٣٩١: ١٦٨-١٦٧).